تفاوت انگلیسی بریتیش یا امریکن

تفاوت‌های بین انگلیسی بریتیش و انگلیسی امریکن در سه حوزه اصلی عبارتند از:

• تلفظ
• واژگان
• گرامر

انگلیسی بریتیش و انگلیسی آمریکایی دو گویش اصلی زبان انگلیسی هستند که تفاوت‌های زیادی با یکدیگر دارند. این تفاوت‌ها در تلفظ، واژگان، و گرامر دیده می‌شود.

تلفظ

یکی از تفاوت‌های اصلی بین انگلیسی بریتیش و انگلیسی آمریکایی در تلفظ است. این تفاوت‌ها در برخی از حروف صدادار و صامت، و همچنین در آهنگ و ریتم گفتار دیده می‌شود.

برخی از تفاوت‌های رایج در تلفظ انگلیسی بریتیش و انگلیسی آمریکایی عبارتند از:

• حروف صدادار:
  • a در انگلیسی بریتیش معمولاً به صورت “æ” تلفظ می‌شود، در حالی که در انگلیسی آمریکایی معمولاً به صورت “ə” تلفظ می‌شود.
  • e در انگلیسی بریتیش معمولاً به صورت “ɪ” تلفظ می‌شود، در حالی که در انگلیسی آمریکایی معمولاً به صورت “eɪ” تلفظ می‌شود.
  • o در انگلیسی بریتیش معمولاً به صورت “ɒ” تلفظ می‌شود، در حالی که در انگلیسی آمریکایی معمولاً به صورت “oʊ” تلفظ می‌شود.
• حروف صامت:
  • r در انگلیسی بریتیش معمولاً به صورت “ə” تلفظ می‌شود، در حالی که در انگلیسی آمریکایی معمولاً به صورت “r” تلفظ می‌شود.
  • th در انگلیسی بریتیش معمولاً به صورت “θ” تلفظ می‌شود، در حالی که در انگلیسی آمریکایی معمولاً به صورت “ð” تلفظ می‌شود.
• آهنگ و ریتم:
  • انگلیسی بریتیش معمولاً آهنگ و ریتم منظم‌تری نسبت به انگلیسی آمریکایی دارد.
  • انگلیسی آمریکایی معمولاً آهنگ و ریتم غیررسمی‌تری نسبت به انگلیسی بریتیش دارد.

مثال‌ها

انگلیسی بریتیش	انگلیسی آمریکایی
car	cah
bed	bed
top	tahp
three	free
bath	bahth

واژگان

در برخی از موارد، انگلیسی بریتیش و انگلیسی آمریکایی از کلمات متفاوتی برای بیان یک مفهوم استفاده می‌کنند. برخی از این تفاوت‌ها عبارتند از:

انگلیسی بریتیش	انگلیسی آمریکایی
lift	elevator
queue	line
biscuit	cookie
lorry	truck
jumper	sweater

گرامر

در برخی موارد، انگلیسی بریتیش و انگلیسی آمریکایی از ساختارهای گرامری متفاوتی استفاده می‌کنند. برخی از این تفاوت‌ها عبارتند از:

انگلیسی بریتیش	انگلیسی آمریکایی
I’ve	I have
I’m	I am
he’s	he is
they’re	they are
I shall	I will

انتخاب بین انگلیسی بریتیش یا امریکن

انتخاب بین انگلیسی بریتیش یا امریکن یک تصمیم شخصی است که به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله:

• علاقه شخصی: اگر به فرهنگ و تاریخ بریتانیا علاقه دارید، ممکن است بخواهید انگلیسی بریتیش را یاد بگیرید. اگر به فرهنگ و تاریخ ایالات متحده علاقه دارید، ممکن است بخواهید انگلیسی امریکن را یاد بگیرید.
• هدف شما از یادگیری انگلیسی: اگر می‌خواهید در یک کشور انگلیسی‌زبان تحصیل یا کار کنید، ممکن است بخواهید انگلیسی آن کشور را یاد بگیرید. به عنوان مثال، اگر می‌خواهید در بریتانیا تحصیل یا کار کنید، ممکن است بخواهید انگلیسی بریتیش را یاد بگیرید.
• محیط اطراف شما: اگر در یک منطقه‌ای زندگی می‌کنید که انگلیسی بریتیش یا امریکن رایج است، ممکن است بخواهید آن گویش را یاد بگیرید.

مزایا و معایب انگلیسی بریتیش

مزایا:

• انگلیسی بریتیش به عنوان زبان رسمی در بسیاری از کشورهای جهان، از جمله بریتانیا، کانادا، استرالیا، نیوزیلند، و ایرلند، شناخته می‌شود.
• انگلیسی بریتیش دارای یک فرهنگ غنی و تاریخی است.
• انگلیسی بریتیش اغلب به عنوان گویش رسمی‌تر انگلیسی در نظر گرفته می‌شود.

معایب:

• انگلیسی بریتیش ممکن است برای برخی از افراد دشوارتر از انگلیسی امریکن باشد.
• انگلیسی بریتیش ممکن است در برخی از زمینه‌های خاص، مانند فناوری یا تجارت، کمتر رایج باشد.

مزایا و معایب انگلیسی امریکن

مزایا:

• انگلیسی امریکن گویش غالب انگلیسی در جهان است.
• انگلیسی امریکن اغلب به عنوان گویش غیررسمی‌تر انگلیسی در نظر گرفته می‌شود.
• انگلیسی امریکن ممکن است برای برخی از افراد آسان‌تر از انگلیسی بریتیش باشد.

معایب:

• انگلیسی امریکن ممکن است در برخی از زمینه‌های خاص، مانند فرهنگ و تاریخ، کمتر رایج باشد.

تفاوت لهجه بریتیش و امریکن

تفاوت لهجه بریتیش و امریکن

لهجه بریتیش و لهجه امریکن دو گویش اصلی زبان انگلیسی هستند که تفاوت‌های زیادی با یکدیگر دارند. این تفاوت‌ها در تلفظ، واژگان، و گرامر دیده می‌شود.

تفاوت در تلفظ

یکی از تفاوت‌های اصلی بین لهجه بریتیش و لهجه امریکن در تلفظ است. این تفاوت‌ها در برخی از حروف صدادار و صامت، و همچنین در آهنگ و ریتم گفتار دیده می‌شود.

برخی از تفاوت‌های رایج در تلفظ لهجه بریتیش و لهجه امریکن عبارتند از:

• حروف صدادار:
  • a در لهجه بریتیش معمولاً به صورت “æ” تلفظ می‌شود، در حالی که در لهجه امریکن معمولاً به صورت “ə” تلفظ می‌شود.
  • e در لهجه بریتیش معمولاً به صورت “ɪ” تلفظ می‌شود، در حالی که در لهجه امریکن معمولاً به صورت “eɪ” تلفظ می‌شود.
  • o در لهجه بریتیش معمولاً به صورت “ɒ” تلفظ می‌شود، در حالی که در لهجه امریکن معمولاً به صورت “oʊ” تلفظ می‌شود.
• حروف صامت:
  • r در لهجه بریتیش معمولاً به صورت “ə” تلفظ می‌شود، در حالی که در لهجه امریکن معمولاً به صورت “r” تلفظ می‌شود.
  • th در لهجه بریتیش معمولاً به صورت “θ” تلفظ می‌شود، در حالی که در لهجه امریکن معمولاً به صورت “ð” تلفظ می‌شود.
• آهنگ و ریتم:
  • لهجه بریتیش معمولاً آهنگ و ریتم منظم‌تری نسبت به لهجه امریکن دارد.
  • لهجه امریکن معمولاً آهنگ و ریتم غیررسمی‌تری نسبت به لهجه بریتیش دارد.

---

بیشتر بخوانید :

دانلود کتاب های Grammar in Use | دانلود کتاب گرامر

دانلود ویرایش سوم کتاب های American English File

دانلود ویرایش دوم کتاب های Oxford Word Skills

آموزش گرامر be going to

کاربرد معنایی take for granted

کاربردهای might/may as well در زبان انگلیسی

دانلود رایگان کتاب 501 verbs german

کاربرد Would you mind و Do you mind در انگلیسی

چگونه انگلیسی را با تلفظ صحیح صحبت کنیم؟

---

مثال‌ها

لهجه بریتیش	لهجه امریکن
car	cah
bed	bed
top	tahp
three	free
bath	bahth

انتخاب کدام لهجه بهتر است؟

برای انتخاب بین لهجه های آمریکایی و بریتیش، ابتدا باید به دو سؤال زیر پاسخ دهید:

۱- کدام یک برای شما مفیدتر خواهد بود؟

۲- یادگیری کدام یک برای شما آسانتر خواهد بود؟

در مورد سؤال اول، باید به یاد داشته باشید که چه General American را انتخاب کنید و چه RP، می توانید با تمام انگلیسی زبانان ارتباط برقرار کنید، زیرا تقریبا همه از طریق تلویزیون و فیلم با هر دو لهجه آشنا هستند. بنابراین میزان سودمندی GenAm و RP تقریباً یکسان است. اما، اگر می دانید که قرار است عمدتاً با افرادی که لهجه خاصی دارند صحبت کنید، باید سعی کنید لهجه مشابه آن افراد را یاد بگیرید.

به عنوان مثال، اگر قصد مهاجرت به انگلستان را داشته باشید یا دوستان انگلیسی زیادی دارید، ممکن است بخواهید RP را یاد بگیرید. البته، لهجه اکثر انگلیسی ها با RP کاملاً متفاوت است، بنابراین به هر حال با آنها متفاوت خواهید بود. (در یادگیری GenAm شانس بیشتری خواهید داشت، زیرا اختلافات منطقه ای در آمریکا کمتر است.)

سوال دوم پیچیده تر است. پاسخ این پرسش به شرایط شخصی شما بر می گردد، مانند:

۱- اینکه شما یکی از لهجه ها را ترجیح می دهید (به عنوان مثال، برای شما دلپذیرتر، جذاب تر، هوشمندانه تر، قدرتمندتر و غیره به نظر می رسد). اگر می خواهید زود نتیجه بگیرید باید برای یادگیری لهجه مورد نظرتان هیجان داشته باشید. هرچه هدف شما جذاب تر به نظر برسد، انگیزه بیشتری خواهید داشت.

۲- کدام لهجه را بیشتر می شنوید. معمولاً یادگیری لهجه ای که اغلب می شنوید ساده تر است. به منابع (فعلی و بالقوه) انگلیسی صحبت کردن خود فکر کنید: فیلم ها، برنامه های تلویزیونی، پادکست ها، معلمان، دوستان. قرار است بیشتر وقت خود را صرف گوش دادن به لهجه آمریکایی کنید یا بریتیش؟ اگر لهجه ای را انتخاب کنید که زیاد نمی شنوید، کار خود را سخت تر خواهید کرد زیرا در این صورت مجبور خواهید بود مطالبی با این لهجه برای خود پیدا کنید- حال آنکه این محتوا ممکن است برای شما جالب و سرگرم کننده نباشد، و این می تواند انگیزه شما تحت تاثیر قرار دهد.

۳- تقلید از کدام لهجه برای شما آسان تر است. بعضی اوقات افراد در یک لهجه استعداد بهتری دارند.

۴- دوستانتان کدام لهجه را یاد می گیرند و لهجه معلم شما کدام است. دوستان و معلمان علاوه بر اینکه منبع گفتاری به زبان انگلیسی محسوب می شوند (به نکته ۲ در بالا مراجعه کنید) می توانند به شما مشاوره ارائه دهند و در تلفظ کمک کننده باشند. یادگیری در صورتی که بتوانید در زندگی واقعی با افراد صحبت کنید آسانتر خواهد شد.

۵-اگر به علم یا محاسبات علاقه مند باشید. GenAm در این زمینه ها بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد بنابراین اگر به آنها علاقه مند باشید، بیشتر با آن سروکار خواهید داشت و یادگیری آن برایتان آسانتر خواهد بود. اگر توضیحات فوق برایتان کافی نبوده است، به جدول زیر نگاهی بیندازید و با مزایای عینی تر هر لهجه آشنا شوید:

تفاوت در واژگان

در برخی از موارد، لهجه بریتیش و لهجه امریکن از کلمات متفاوتی برای بیان یک مفهوم استفاده می‌کنند. برخی از این تفاوت‌ها عبارتند از:

لهجه بریتیش	لهجه امریکن
lift	elevator
queue	line
biscuit	cookie
lorry	truck
jumper	sweater

تفاوت در گرامر

در برخی موارد، لهجه بریتیش و لهجه امریکن از ساختارهای گرامری متفاوتی استفاده می‌کنند. برخی از این تفاوت‌ها عبارتند از:

لهجه بریتیش	لهجه امریکن
I’ve	I have
I’m	I am
he’s	he is
they’re	they are

تفاوت در استفاده از افعال کمکی

در انگلیسی بریتیش، فعل “shall” برای بیان پیشنهاد، تصمیم یا قول استفاده می‌شود. در انگلیسی امریکن، فعل “shall” معمولاً فقط در فرم رسمی استفاده می‌شود.

لهجه بریتیش	لهجه امریکن
Shall we go to the movies?	Should we go to the movies?
I shall go to the store.	I will go to the store.

نتیجه‌گیری

تفاوت‌های بین لهجه بریتیش و لهجه امریکن می‌تواند برای افرادی که در حال یادگیری انگلیسی هستند گیج‌کننده باشد. با این حال، دانستن این تفاوت‌ها می‌تواند به شما کمک کند تا انگلیسی را به صورت واضح‌تر و دقیق‌تر صحبت کنید.

تفاوت های هجی

انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی دارای تفاوت های هجی هستند. رایج ترین تفاوت های در جدول زیر آورده شده اند.

انگلیسی بریتانیایی	انگلیسی آمریکایی
-oe-/-ae- (مثال anaemia, diarrhoea, encyclopaedia)	-e- (مثال anemia, diarrhea, encyclopedia)
-t (مثال burnt, dreamt, leapt)	-ed (مثال burned, dreamed, leaped)
-ence (مثال defence, offence, licence)	-ense (defense, offense, license) تفاوت انگلیسی بریتیش و آمریکایی
-ell- (مثال cancelled, jeweller, marvellous)	-el- (مثال canceled, jeweler, marvelous)
-ise (مثال appetiser, familiarise, organise)	-ize (مثال appetizer, familiarize, organize)
-l- (مثال enrol, fulfil, skilful)	-ll- (مثال enroll, fulfill, skillfull)
-ogue (مثال analogue, monologue, catalogue)	-og (مثال analog, monolog, catalog)*Note that American English also recognizes words spelled with –ogue
-ou (مثال colour, behaviour, mould)	-o (مثال color, behavior, mold)
-re (مثال metre, fibre, centre)	-er (مثال meter, fiber, center)
-y- (مثال tyre)	-i- (مثال tire)

تفاوت بین واژگان

انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی دارای واژگانی هستند که با هم متفاوت هستند.

انگلیسی بریتیش	انگلیسی آمریکایی	معنی
trousers	pants	شلوار
flat	apartment	آپارتمان
bonnet (قسمت جلوی ماشین)	hood	کاپوت ماشین
boot (قسمت پشت ماشین)	trunk	صندوق
lorry	truck	کامیون
university	college	دانشکده
holiday	vacation	تعطیلات
jumper	sweater	بلوز
crisps	chips	چیپس
chips	French fries	سیب زمینی سرخ شده
trainers	sneakers	کفش ورزشی
fizzy drink	soda	نوشابه
postbox	mailbox	صندوق پست
biscuit	cookie	کلوچه
chemist	drugstore	داروخانه
shop	store	فروشگاه
football	soccer	فوتبال

تفاوت‌ها در دیکته (Spelling)

بعضی از تفاوت های انگلیسی امریکن و بریتیش در دیکته کلمات اینها هستند. عبارت e.g که در جدول آمده یعنی “برای مثال”.

AMERICAN ENGLISH	BRITISH ENGLISH
(e (e.g. anemia, diarrhea, encyclopedia	(oe/ae (e.g. anaemia, diarrhoea, encyclopaedia
(ed (e.g. burned, dreamed, leaped	(t (e.g. burnt, dreamt, leapt
(ense (defense, offense, license	(ence (e.g. defence, offence, licence
(el (e.g. canceled, jeweler, marvelous	(ell (e.g. cancelled, jeweller, marvellous
(ize (e.g. appetizer, familiarize, organize	(ise (e.g. appetiser, familiarise, organise
(ll (e.g. enroll, fulfill, skillfull	(l (e.g. enrol, fulfil, skilful
(og (e.g. analog, monolog, catalog	(ogue (e.g. analogue, monologue, catalogue
(o (e.g. color, behavior, mold	(ou (e.g. colour, behaviour, mould
(er (e.g. meter, fiber, center	(re (e.g. metre, fibre, centre
(i (e.g. tire	(y (e.g. tyre

تفاوت گرامر امریکن و بریتیش

تفاوت‌های گرامری بین انگلیسی بریتیش و امریکن عمدتاً در چند حوزه خلاصه می‌شود:

• زمان گذشته
• تطبیق فعل با اسامی جمع
• کاربرد افعال take و have
• کاربرد افعال کمکی
• کاربرد Shall در گرامر بریتیش
• استفاده از حرف اضافه در بریتیش
• افعال زمان گذشته
• در انگلیسی آمریکایی اسم های جمع به عنوان اسم مفرد در نظر گرفته می شوند ( The band is playing).
• اسم های جمع در انگلیسی بریتانیایی می توانند هم مفرد نوشته شوند
• بریتانیایی ها بیشتر تمایل به استفاده از گفتار رسمی دارند
• آمریکایی ها بیشتر گفتار رسمی  ‘will’ یا ‘should’ را به کار می برند .
• آمریکایی ها از ‘gotten’ به عنوان اسم مفعول get استفاده می کنند،
• در انگلیسی بریتانیایی، ‘at’ حرف اضافه مرتبط با زمان و مکان است.
• در انگلیسی آمریکایی، on’ برای زمان و in برای مکان استفاده می شود.

انگلیسی آمریکایی:

• از زمان گذشته ساده برای صحبت در مورد کارهای یا فعالیت‌هایی که در زمان گذشته صورت گرفته اما تاثیرش تا زمان حال ادامه داشته است، استفاده می‌شود.
• برای صحبت در مورد کارهای یا فعالیت‌هایی که در گذشته انجام شده‌اند و تاثیری بر زمان حال ندارند، از زمان حال کامل استفاده می‌شود.

انگلیسی بریتیش:

• از زمان حال کامل برای صحبت در مورد کارهای یا فعالیت‌هایی که در زمان گذشته صورت گرفته اما تاثیرش تا زمان حال ادامه داشته است، استفاده می‌شود.
• برای صحبت در مورد کارهای یا فعالیت‌هایی که در گذشته انجام شده‌اند و تاثیری بر زمان حال ندارند، از زمان گذشته ساده استفاده می‌شود.

مثال‌ها:

انگلیسی آمریکایی:

• Jenny feels ill. She ate too much. (جنیفر احساس می‌کند مریض است. او بیش از حد خورد.)
• I can’t find my keys. Did you see them anywhere? (من نمی‌تونم کلیدهام را پیدا کنم. تو آن‌ها را جایی ندیدی؟)

انگلیسی بریتیش:

• Jenny feels ill. She’s eaten too much. (جنیفر احساس می‌کند مریض است. او بیش از حد خورده است.)
• I can’t find my keys. Have you seen them anywhere? (من نمی‌تونم کلیدهام را پیدا کنم. تو آن‌ها را جایی ندیده‌ای؟)

تطبیق فعل با اسامی جمع

انگلیسی آمریکایی:

• در زمان حال ساده، فعل با اسامی جمع به صورت “-s” یا “-es” پایان می‌یابد.
• در زمان گذشته ساده، فعل با اسامی جمع به صورت “-ed” پایان می‌یابد.

انگلیسی بریتیش:

• در زمان حال ساده، فعل با اسامی جمع به صورت “-s” یا “-es” پایان می‌یابد.
• در زمان گذشته ساده، فعل با اسامی جمع به صورت “-ed” پایان می‌یابد، مگر در موارد زیر:
  • افعال با قاعده که به “-o” ختم می‌شوند، در زمان گذشته ساده به صورت “-ed” پایان می‌یابند.
  • افعال با قاعده که به “-ie” ختم می‌شوند، در زمان گذشته ساده به صورت “-ied” پایان می‌یابند.
  • افعال با قاعده که به “-y” ختم می‌شوند و قبل از “y” یک صامت قرار دارد، در زمان گذشته ساده به صورت “-ied” پایان می‌یابند.

مثال‌ها:

انگلیسی آمریکایی:

• The boys play in the park. (پسرها در پارک بازی می‌کنند.)
• The cars drove down the street. (ماشین‌ها در خیابان رانندگی می‌کردند.)

انگلیسی بریتیش:

• The boys play in the park. (پسرها در پارک بازی می‌کنند.)
• The cars drove down the street. (ماشین‌ها در خیابان رانندگی می‌کردند.)

کاربرد افعال take و have

انگلیسی آمریکایی:

• فعل “take” برای صحبت در مورد گرفتن یک چیز یا انجام یک فعالیت استفاده می‌شود.
• فعل “have” برای صحبت در مورد داشتن چیزی یا انجام یک فعالیت به صورت منظم استفاده می‌شود.

انگلیسی بریتیش:

• فعل “take” برای صحبت در مورد گرفتن یک چیز یا انجام یک فعالیت استفاده می‌شود.
• فعل “have” برای صحبت در مورد داشتن چیزی یا انجام یک فعالیت به صورت منظم، یا برای صحبت در مورد احساسات یا حالات استفاده می‌شود.

مثال‌ها:

انگلیسی آمریکایی:

• I’m taking my dog for a walk. (من دارم سگم را برای پیاده‌روی می‌برم.)
• I have a dog. (من یک سگ دارم.

1. استفاده از زمان گذشته

تفاوت در استفاده از زمان گذشته در انگلیسی بریتیش و امریکن

در انگلیسی بریتیش و امریکن، از دو زمان گذشته استفاده می‌شود: زمان گذشته ساده (Simple Past) و زمان گذشته کامل (Present Perfect).

زمان گذشته ساده برای صحبت در مورد کارهای یا فعالیت‌هایی که در زمان گذشته انجام شده‌اند و تأثیری بر زمان حال ندارند، استفاده می‌شود.

زمان گذشته کامل برای صحبت در مورد کارهای یا فعالیت‌هایی که در زمان گذشته انجام شده‌اند و تأثیری بر زمان حال دارند، یا برای صحبت در مورد کارهای یا فعالیت‌هایی که تا زمان حال ادامه داشته‌اند، استفاده می‌شود.

تفاوت اصلی بین انگلیسی بریتیش و امریکن در استفاده از زمان گذشته، در نحوه استفاده از زمان گذشته کامل برای صحبت در مورد کارهای یا فعالیت‌هایی است که در زمان گذشته انجام شده‌اند و تأثیری بر زمان حال دارند.

در انگلیسی امریکن، از زمان گذشته ساده برای صحبت در مورد این نوع کارها یا فعالیت‌ها استفاده می‌شود. به عنوان مثال:

• I ate too much. (من بیش از حد خوردم.)
• I saw that movie last week. (من آن فیلم را هفته پیش دیدم.)

در انگلیسی بریتیش، از زمان گذشته کامل برای صحبت در مورد این نوع کارها یا فعالیت‌ها استفاده می‌شود. به عنوان مثال:

• I’ve eaten too much. (من بیش از حد خورده‌ام.)
• I’ve seen that movie last week. (من آن فیلم را هفته پیش دیده‌ام.)

البته، این تفاوت همیشه رعایت نمی‌شود. در برخی موارد، انگلیسی‌زبان‌های آمریکایی و بریتانیایی ممکن است از زمان گذشته ساده یا گذشته کامل استفاده کنند، بدون اینکه تفاوت معنایی خاصی داشته باشد.

مثال:

• I went to the store. (من به فروشگاه رفتم.)

این جمله در انگلیسی بریتیش و امریکن یکسان است. در این جمله، زمان گذشته ساده استفاده شده است تا نشان دهد که شخص گوینده در گذشته به فروشگاه رفته است و تأثیری بر زمان حال ندارد.

1-صحبت درمورد کارها یا فعالیت‌هایی که در زمان گذشته صورت گرفته اما تاثیرش تا زمان حال ادامه داشته است.

انگلیسی امریکن (American English)	انگلیسی بریتیش (British English)
.Jenny feels ill. She ate too muchجنیفر احساس می‌کند مریض است. او بیش از حد خورد.	.Jenny feels ill. She’s eaten too muchجنیفر احساس می‌کند مریض است. او بیش از حد خورده است.
I can’t find my keys. Did you see them anywhere?من نمی‌تونم کلیدهام را پیدا کنم. تو آن‌ها را جایی ندیدی؟	I can’t find my keys. Have you seen them anywhere?من نمی‌تونم کلیدهام را پیدا کنم. تو آن‌ها را جایی ندیدهه‌ای؟

2- هرگاه بخواهند از قیدهای already, just, yet استفاده کنند.

انگلیسی امریکن (American English)	انگلیسی بریتیش (British English)
A: Are they going to the show tonight?B: No. They already saw it.الف) آن‌ها امشب به نمایشگاه می‌روند؟ ب) نه، قبلا نمایشگاه را دیدند.	A: Are they going to the show tonight?B: No. They’ve already seen it.الف) آن‌ها امشب به نمایشگاه می‌روند؟ ب) نه، قبلا نمایشگاه را دیده‌اند.
A: Is Samantha here?B: No, she just left.الف) سامانتا اینجاس؟ ب)نه، همین الان رفت.	A: Is Samantha here?B: No, she’s just left.الف) سامانتا اینجاس؟ ب)نه، الان رفته است.
A: Can I borrow your book?B: No, I didn’t read it yet.الف) می‌تونم کتابت را قرض بگیرم؟ ب)نه، هنوز نخوندمش.	A: Can I borrow your book?B: No, I haven’t read it yet.الف)می‌تونم کتابت را قرض بگیرم؟ ب)نه، هنوز نخوندمش.

2. تطبیق فعل با اسامی جمع

تفاوت در تطبیق فعل با اسامی جمع در انگلیسی بریتیش و امریکن

در انگلیسی بریتیش و امریکن، فعل با اسامی جمع به صورت زیر مطابقت داده می‌شود:

زمان حال ساده

• در انگلیسی بریتیش و امریکن، فعل با اسامی جمع به صورت “-s” یا “-es” پایان می‌یابد. به عنوان مثال:
  • The boys play in the park. (پسرها در پارک بازی می‌کنند.)
  • The cars drive down the street. (ماشین‌ها در خیابان رانندگی می‌کنند.)

زمان گذشته ساده

• در انگلیسی بریتیش، فعل با اسامی جمع به صورت “-ed” پایان می‌یابد، مگر در موارد زیر:
  • افعال با قاعده که به “-o” ختم می‌شوند، در زمان گذشته ساده به صورت “-ed” پایان می‌یابند.
  • افعال با قاعده که به “-ie” ختم می‌شوند، در زمان گذشته ساده به صورت “-ied” پایان می‌یابند.
  • افعال با قاعده که به “-y” ختم می‌شوند و قبل از “y” یک صامت قرار دارد، در زمان گذشته ساده به صورت “-ied” پایان می‌یابند.
• در انگلیسی امریکن، فعل با اسامی جمع در زمان گذشته ساده نیز به صورت “-ed” پایان می‌یابد. به عنوان مثال:
  • The boys played in the park. (پسرها در پارک بازی کردند.)
  • The cars drove down the street. (ماشین‌ها در خیابان رانندگی کردند.)

زمان آینده ساده

• در انگلیسی بریتیش و امریکن، فعل با اسامی جمع به صورت “-s” یا “-es” پایان می‌یابد. به عنوان مثال:
  • The boys will play in the park. (پسرها در پارک بازی خواهند کرد.)
  • The cars will drive down the street. (ماشین‌ها در خیابان رانندگی خواهند کرد.)

زمان آینده کامل

• در انگلیسی بریتیش و امریکن، فعل با اسامی جمع به صورت “-ll have -ed” پایان می‌یابد. به عنوان مثال:
  • The boys will have played in the park. (پسرها در پارک بازی کرده خواهند بود.)
  • The cars will have driven down the street. (ماشین‌ها در خیابان رانندگی کرده خواهند بود.)

البته، این تفاوت‌ها همیشه رعایت نمی‌شود. در برخی موارد، انگلیسی‌زبان‌های آمریکایی و بریتانیایی ممکن است از یک روش یا روش دیگر استفاده کنند، بدون اینکه تفاوت معنایی خاصی داشته باشد.

مثال:

• The children are playing in the park. (کودکان در پارک بازی می‌کنند.)

این جمله در انگلیسی بریتیش و امریکن یکسان است. در این جمله، فعل “are playing” با اسم جمع “children” مطابقت داده شده است.

تیم من برنده است.	My team is winning.
تیم‌های دیگر همگی نشسته‌اند.	The other team are all sitting down.

در انگلیسی امریکن، اسامی جمع همیشه با فعل مفرد بکار می‌روند. یک آمریکایی معمولا می‌گوید:

کدام تیم می‌بازد؟

Which team is losing?

درحالیکه یک بریتانیایی می‌تواند از هر دو فرم فعل (مفرد / جمع) استفاده کند:

کدام تیم می‌بازد؟

Which team is/are losing?

3. کاربرد افعال take و have

تفاوت در کاربرد افعال take و have در انگلیسی بریتیش و امریکن

در انگلیسی بریتیش و امریکن، افعال take و have کاربردهای مشابهی دارند، اما در برخی موارد، تفاوت‌هایی بین کاربرد این دو فعل وجود دارد.

کاربرد مشترک

• هر دو فعل برای صحبت در مورد گرفتن یک چیز یا انجام یک فعالیت استفاده می‌شوند.
• هر دو فعل برای صحبت در مورد داشتن چیزی یا انجام یک فعالیت به صورت منظم استفاده می‌شوند.

تفاوت

• در انگلیسی امریکن، فعل “take” بیشتر برای صحبت در مورد گرفتن یک چیز یا انجام یک فعالیت استفاده می‌شود.
• در انگلیسی بریتیش، فعل “have” بیشتر برای صحبت در مورد داشتن چیزی یا انجام یک فعالیت به صورت منظم، یا برای صحبت در مورد احساسات یا حالات استفاده می‌شود.

مثال‌ها

انگلیسی آمریکایی:

• I’m taking my dog for a walk. (من دارم سگم را برای پیاده‌روی می‌برم.)
• I have a dog. (من یک سگ دارم.)

انگلیسی بریتیش:

• I’m having a coffee. (من دارم یک فنجان قهوه می‌خورم.)
• I feel happy. (من احساس خوشحالی می‌کنم.)

البته، این تفاوت‌ها همیشه رعایت نمی‌شود. در برخی موارد، انگلیسی‌زبان‌های آمریکایی و بریتانیایی ممکن است از هر دو فعل “take” و “have” استفاده کنند، بدون اینکه تفاوت معنایی خاصی داشته باشد.

مثال:

• I’m taking my car to the shop. (من دارم ماشینم را به تعمیرگاه می‌برم.)

این جمله در انگلیسی بریتیش و امریکن یکسان است. در این جمله، فعل “taking” با اسم “car” مطابقت داده شده است.

در لهجه بریتیش، فعل have غالبا بعنوان افعال تهی (افعالی که به تنهایی معنایی ندارند و معنی آن‌ها به اسم بعد از خودشان وابسته است) مورد استفاده قرار می‌گیرد.

می‌خواهم حمام کنم.

I’d like to have a bath.

در این شرایط، فعل have معمولا با اسامی که به فعالیت‌های روزمره مانند شستشو یا استراحت کردن مربوط می‌شوند، همراه است. به مثال‌های زیر توجه کنید:

او در حال چُرت زدن است.	She’s having a little nap.
من قبل از رفتن فقط یک دوش می‌گیرم.	I’ll just have a quick shower before we go out.

در حالیکه آمریکایی‌ها از فعل take به جایِ have استفاده می‌کنند. به‌عنوان مثال:

جو دارد دوش می‌گیرد.	Joe’s taking a shower.
می‌خواهم حمام کنم.	I’d like to take a bath.
بیا یک تعطیلات کوتاه داشته باشیم	Let’s take a short vacation.
چرا الان استراحت نمی‌کنی؟	Why don’t you take a rest now?

4. کاربرد افعال کمکی

تفاوت در کاربرد افعال کمکی در انگلیسی بریتیش و امریکن

افعال کمکی در انگلیسی برای تشکیل زمان‌های مختلف، حالت‌های مختلف و ساختارهای گرامری مختلف استفاده می‌شوند. در انگلیسی بریتیش و امریکن، تفاوت‌های جزئی در کاربرد برخی از افعال کمکی وجود دارد.

تفاوت در کاربرد فعل “can”

در انگلیسی بریتیش، فعل “can” برای صحبت در مورد توانایی فعلی یا آینده استفاده می‌شود. در انگلیسی امریکن، فعل “can” فقط برای صحبت در مورد توانایی فعلی استفاده می‌شود.

مثال‌ها

انگلیسی بریتیش:

• I can speak English. (من می‌توانم انگلیسی صحبت کنم.)
• I can swim. (من می‌توانم شنا کنم.)

انگلیسی امریکن:

• I can speak English. (من می‌توانم انگلیسی صحبت کنم.)
• I can’t swim. (من نمی‌توانم شنا کنم.)

تفاوت در کاربرد فعل “shall”

در انگلیسی بریتیش، فعل “shall” برای بیان پیشنهاد، تصمیم یا قول استفاده می‌شود. در انگلیسی امریکن، فعل “shall” معمولاً فقط در فرم رسمی استفاده می‌شود.

مثال‌ها

انگلیسی بریتیش:

• I shall go to the park. (من به پارک می‌روم.)
• Shall we go to the movies? (آیا به سینما می‌رویم؟)

انگلیسی امریکن:

• I’m going to the park. (من به پارک می‌روم.)
• Let’s go to the movies. (بیایید به سینما برویم.)

تفاوت در کاربرد فعل “will”

در انگلیسی بریتیش، فعل “will” برای بیان آینده، وعده یا تهدید استفاده می‌شود. در انگلیسی امریکن، فعل “will” برای بیان آینده، وعده، تهدید، و همچنین برای بیان پیشنهاد، تصمیم یا قول استفاده می‌شود.

مثال‌ها

انگلیسی بریتیش:

• I will go to the park. (من به پارک می‌روم.)
• I will help you. (من به تو کمک می‌کنم.)

انگلیسی امریکن:

• I will go to the park. (من به پارک می‌روم.)
• I will help you. (من به تو کمک می‌کنم.)
• Will you go to the movies with me? (آیا با من به سینما می‌آیی؟)

تفاوت در کاربرد فعل “may”

در انگلیسی بریتیش، فعل “may” برای بیان اجازه، امکان، یا احتمال استفاده می‌شود. در انگلیسی امریکن، فعل “may” برای بیان اجازه، امکان، یا احتمال استفاده می‌شود، اما همچنین می‌تواند برای بیان پیشنهاد یا دعوت استفاده شود.

مثال‌ها

انگلیسی بریتیش:

• You may go to the park. (تو می‌توانی به پارک بروی.)
• It may rain tomorrow. (امروز ممکن است باران ببارد.)

انگلیسی امریکن:

• You may go to the park. (تو می‌توانی به پارک بروی.)
• May I go to the movies? (آیا می‌توانم به سینما بروم؟)

تفاوت در کاربرد فعل “ought to”

در انگلیسی بریتیش، فعل “ought to” برای بیان وظیفه، مسئولیت، یا توصیه استفاده می‌شود. در انگلیسی امریکن، فعل “ought to” معمولاً فقط در فرم رسمی استفاده می‌شود.

مثال‌ها

انگلیسی بریتیش:

• You ought to go to the doctor. (تو باید به دکتر بروی.)
• I ought to study more. (من باید بیشتر درس بخوانم.)

انگلیسی امریکن:

• You should go to the doctor. (تو باید به دکتر بروی.)
• I should study more. (من باید بیشتر درس بخوانم.)

البته، این تفاوت‌ها همیشه رعایت نمی‌شود. در برخی موارد، انگلیسی‌زبان‌های آمریکایی و بریتانیایی ممکن است از هر دو فعل استفاده کنند، بدون اینکه تفاوت معنایی خاصی داشته باشد.

در انگلیسی بریتیش معمولا برای پاسخ دادن به سوالات بله / خیر، از افعال کمکی استفاده می‌شود. به مثال زیر دقت کنید:

الف) با ما می‌آیی؟	A: Are you coming with us?
ب) شاید بیآیم.	B: I might do.

اما در لهجه امریکن از فعل کمکی در پاسخ به سوالات بله / خیر استفاده نمی‌شود.

الف) با ما می‌آیی؟	A: Are you coming with us?
ب) شاید بیآیم.	B: I might.

همچنین، در لهجه بریتیش از needn’t اغلب به جایِ don’t need to استفاده می‌شود.

نیازی نیست آن‌ها امروز به مدرسه بیایند.

They needn’t come to school today.

در حالیکه در لهجه امریکن، don’t need to رایج‌تر است. و در حقیقت، استفاده از needn’t متداول نیست.

نیازی نیست آن‌ها امروز به مدرسه بیایند.

They don’t need to come to school today.

5. کاربرد Shall در گرامر بریتیش

کاربرد Shall در گرامر بریتیش

در انگلیسی بریتیش، فعل “shall” کاربردهای مختلفی دارد، از جمله:

• برای بیان پیشنهاد، تصمیم یا قول: در این کاربرد، فعل “shall” با ضمایر اول شخص (I و We) استفاده می‌شود.
• برای بیان آینده، وعده یا تهدید: در این کاربرد، فعل “shall” با ضمایر اول شخص و دوم شخص (I، We، You) استفاده می‌شود.
• برای پرسش در مورد نظر یا موافقت: در این کاربرد، فعل “shall” با ضمایر اول شخص و دوم شخص (I، We، You) استفاده می‌شود.

در انگلیسی امریکن، فعل “shall” معمولاً فقط در فرم رسمی استفاده می‌شود.

مثال‌هایی از کاربرد فعل “shall” در انگلیسی بریتیش:

• پیشنهاد، تصمیم یا قول:

Shall we go to the movies? (آیا به سینما می‌رویم؟)

I shall go to the store. (من به فروشگاه می‌روم.)

• آینده، وعده یا تهدید:

We shall meet again. (ما دوباره ملاقات خواهیم کرد.)

You shall regret this. (تو از این کار پشیمان خواهی شد.)

• پرسش در مورد نظر یا موافقت:

Shall I open the window? (می‌خواهم پنجره را باز کنم؟)

Shall we go to the park? (آیا به پارک می‌رویم؟)

بریتانیایی‌ها برخی اوقات از shall به عنوان یک جایگزین برای زمان اینده استفاده می‌کنند. (برای فاعل I, We)

من بعدا آنجا خواهم بود.

I shall/will be there later.

اما استفاده از shall بعنوان یک جایگزین برای will در انگلیسی امریکن غیرمعمول است.
همچنین در لهجه بریتیش، هرگاه بخواهند نظر کسی را بپرسند از shall I/we استفاده می‌کنند:

بنظرت باید ازش بپرسیم که با ما می‌اید یا نه؟

Shall we ask him to come with us?

این در حالی است که در انگلیسی امریکن معمولا از should به جایِ shall استفاده می‌شود.

بنظرت باید ازش بپرسیم که با ما می‌اید یا نه؟

Should we ask him to come with us?

6. استفاده از حرف اضافه در بریتیش

استفاده از حرف اضافه در بریتیش

در انگلیسی بریتیش و امریکن، تفاوت‌های جزئی در استفاده از برخی از حروف اضافه وجود دارد. برخی از این تفاوت‌ها عبارتند از:

• حرف اضافه “about”

در انگلیسی بریتیش، حرف اضافه “about” برای صحبت در مورد موضوعات یا چیزهای کلی استفاده می‌شود. در انگلیسی امریکن، حرف اضافه “about” همچنین می‌تواند برای صحبت در مورد مکان‌ها یا افراد استفاده شود.

مثال‌ها

انگلیسی بریتیش:

I’m talking about the weather. (من در مورد آب و هوا صحبت می‌کنم.)

انگلیسی امریکن:

I’m talking about the movie we saw last night. (من در مورد فیلمی که دیشب دیدیم صحبت می‌کنم.)

• حرف اضافه “on”

در انگلیسی بریتیش، حرف اضافه “on” برای صحبت در مورد چیزهایی که روی سطح قرار دارند استفاده می‌شود. در انگلیسی امریکن، حرف اضافه “on” همچنین می‌تواند برای صحبت در مورد زمان‌ها یا مکان‌ها استفاده شود.

مثال‌ها

انگلیسی بریتیش:

The book is on the table. (کتاب روی میز است.)

انگلیسی امریکن:

I’m on my way to the store. (من در حال رفتن به فروشگاه هستم.)

• حرف اضافه “with”

در انگلیسی بریتیش، حرف اضافه “with” برای صحبت در مورد همراهی یا داشتن چیزی استفاده می‌شود. در انگلیسی امریکن، حرف اضافه “with” همچنین می‌تواند برای صحبت در مورد ابزارها یا وسایل استفاده شود.

مثال‌ها

انگلیسی بریتیش:

I went to the store with my friend. (من با دوستم به فروشگاه رفتم.)

انگلیسی امریکن:

I’m going to the store with my car. (من با ماشینم به فروشگاه می‌روم.)

در انگلیسی بریتیش حرف اضافه at به مراه بسیاری از قیود زمان بکار می‌رود.

در کریسمس / در ساعت 5	at Christmas/five o’clock
در آخر هفته	at the weekend

در حالیکه آمریکایی‌ها بر سر کلمه‌ی weekend (آخر هفته) حرف اضافه on قرار می‌دهند.

آیا آن‌ها اخر هفته هم در آنجا خواهند بود؟	Will they still be there on the weekend?
او آخر هفته به خانه خواهد آمد.	She’ll be coming home on weekends

علاوه بر این، در بریتیش غالبا قبل از کلماتی مانند دانشگاه (universities) یا سایر موسسات، خرف اضافه at بکار می‌رود.

او زبان فرانسه را در دبیرستان مطالعه کرد.

She studied chemistry at university.

این در حالی است که آمریکایی‌ها از حرف اضافه in برای این کلمات استفاده می‌کنند.

در بریتیش برای بیان تفاوت از عبارت different from/to و در امریکن از different from/than استفاده می‌شود.
from/than استفاده می‌شود.

انگلیسی امریکن (American English)	انگلیسی بریتیش (British English)
This place is different from/ than anything I’ve seen before.این مکان با چیزی که قبلا دیده ایم، فرق دارد.	This place is different from/ to anything I’ve seen before.این مکان با چیزی که قبلا دیده ایم، فرق دارد.

در لهجه بریتیش، حرف اضافه to  همیشه بعد از فعل write (نوشتن) بکار می‌رود. اما در لهجه امریکن بعد از فعل write حرف اضافه‌ای قرار نمی‎‌گیرد.

انگلیسی امریکن (American English)	انگلیسی بریتیش (British English)
I promised to write her every day.قول میدم هر روز برای او بنویسم.	I promised to write to her every day.قول میدم هر روز برای او بنویسم.

7. افعال زمان گذشته

در انگلیسی بریتیش و امریکن، افعال زمان گذشته به دو دسته تقسیم می‌شوند: افعال با قاعده و افعال بی‌قاعده.

افعال با قاعده

در انگلیسی بریتیش و امریکن، افعال با قاعده برای تشکیل زمان گذشته به صورت زیر تغییر می‌کنند:

شخص اول مفرد
-ed

شخص دوم مفرد
-ed

شخص سوم مفرد
-ed

شخص اول جمع
-ed

شخص دوم جمع
-ed

شخص سوم جمع
-ed

مثال‌ها

انگلیسی بریتیش:

• I walked to the store. (من به فروشگاه رفتم.)
• You talked to me. (تو با من صحبت کردی.)
• He ate the cake. (او کیک را خورد.)
• We played in the park. (ما در پارک بازی کردیم.)
• You sang a song. (تو آواز خواندی.)
• They danced all night. (آنها تمام شب رقصیدند.)

انگلیسی امریکن:

• I walked to the store. (من به فروشگاه رفتم.)
• You talked to me. (تو با من صحبت کردی.)
• He ate the cake. (او کیک را خورد.)
• We played in the park. (ما در پارک بازی کردیم.)
• You sang a song. (تو آواز خواندی.)
• They danced all night. (آنها تمام شب رقصیدند.)

افعال بی‌قاعده

افعال بی‌قاعده در انگلیسی بریتیش و امریکن شکل‌های متفاوتی برای زمان گذشته دارند. برخی از این افعال در دو گویش یکسان هستند، در حالی که برخی دیگر متفاوت هستند.

مثال‌ها

انگلیسی بریتیش و امریکن:

• be was or were
• have had
• do did

انگلیسی بریتیش:

• come came
• go went
• see saw
• make made
• get got
• take took
• give gave
• sit sat
• stand stood

انگلیسی امریکن:

• come came
• go went
• see saw
• make made
• get got
• take took
• give gave
• sit sat
• stand stood

تفاوت‌های جزئی

در برخی موارد، انگلیسی‌زبان‌های آمریکایی و بریتانیایی ممکن است از افعال بی‌قاعده متفاوتی برای زمان گذشته استفاده کنند. برخی از این تفاوت‌های جزئی عبارتند از:

• انگلیسی بریتیش:strike struck، wake woke،write wrote
• انگلیسی امریکن: strike struck، wake woke، write written

همانطور که می‌دانید، در افعال باقاعده برای شکل گذشته و قسمت سوم (Past Participle) به آخر فعل ed اضافه می‌کنیم. مثلا گذشته فعل look؛ looked است.

این موضوع در هر دو لهجه امریکن و بریتیش صدق می‌کند. اما در انگلیسی بریتیش برخی از افعال باقاعده هستند که به جای ed، از t در انتهای فعل استفاده می‌شود. البته در انگلیسی بریتانیایی معمولا می‌توان از هر دو حالت برای زمان گذشته یا قسمت سوم استفاده کرد. این در حالی است که آمریکایی‌ها برای گذشته کردن افعال باقاعده فقط از ed استفاده می‌کنند.

برخی از این افعال در جدول زیر آورده شده است:

قسمت سوم (امریکن)	قسمت سوم (بریتیش)	گذشته ساده (امریکن)	گذشته ساده (بریتیش)	فعل
Burned	burned/ burnt	burned	burned/ burnt	burn سوختن
Busted	bust	busted	bust	bust خرد شدن
Dreamed	dreamed/ dreamt	dreamed	dreamed/ dreamt	dream رویا داشتن
learned	learned/ learnt	learned	learned/ learnt	learn دیدن
spilled	spilled/ spilt	spilled	spilled/ spilt	spill ریختن

لهجه بریتیش بهتره یا امریکن 

مزایا و معایب لهجه بریتیش

مزایا:

• لهجه بریتیش به عنوان زبان رسمی در بسیاری از کشورهای جهان، از جمله بریتانیا، کانادا، استرالیا، نیوزیلند، و ایرلند، شناخته می‌شود.
• لهجه بریتیش دارای یک فرهنگ غنی و تاریخی است.
• لهجه بریتیش اغلب به عنوان گویش رسمی‌تر زبان انگلیسی در نظر گرفته می‌شود.

معایب:

• لهجه بریتیش ممکن است برای برخی از افراد دشوارتر از لهجه امریکن باشد.
• لهجه بریتیش ممکن است در برخی از زمینه‌های خاص، مانند فناوری یا تجارت، کمتر رایج باشد.

مزایا و معایب لهجه امریکن

مزایا:

• لهجه امریکن گویش غالب انگلیسی در جهان است.
• لهجه امریکن اغلب به عنوان گویش غیررسمی‌تر زبان انگلیسی در نظر گرفته می‌شود.
• لهجه امریکن ممکن است برای برخی از افراد آسان‌تر از لهجه بریتیش باشد.

معایب:

• لهجه امریکن ممکن است در برخی از زمینه‌های خاص، مانند فرهنگ و تاریخ، کمتر رایج باشد.

زبان بریتیش برای کدام کشور است

زبان بریتیش به عنوان زبان رسمی در بسیاری از کشورهای جهان، از جمله بریتانیا، کانادا، استرالیا، نیوزیلند، و ایرلند، شناخته می‌شود. در واقع، این گویش زبان انگلیسی در اکثر کشورهای انگلیسی‌زبان به غیر از ایالات متحده و فیلیپین رایج است.

زبان بریتیش در بریتانیا، که به عنوان زادگاه زبان انگلیسی شناخته می‌شود، توسعه یافت. این گویش از قرن هفدهم به بعد به عنوان زبان رسمی بریتانیا شناخته می‌شود و در طول تاریخ، تغییرات زیادی را تجربه کرده است.

زبان بریتیش دارای چندین زیرشاخه است که در مناطق مختلف بریتانیا و کشورهای انگلیسی‌زبان رایج است. برخی از این زیرشاخه‌ها عبارتند از:

• گویش انگلیسی لندن
• گویش انگلیسی اسکاتلندی
• گویش انگلیسی ایرلند
• گویش انگلیسی ولز

زبان بریتیش دارای ویژگی‌های منحصربه‌فردی است که آن را از سایر گویش‌های زبان انگلیسی متمایز می‌کند. برخی از این ویژگی‌ها عبارتند از:

• تلفظ متفاوت برخی از حروف صدادار و صامت، مانند تلفظ “a” به صورت “æ” در کلماتی مانند “cat”
• استفاده از برخی کلمات و عبارات خاص، مانند استفاده از کلمه “lift” به جای “elevator”
• قواعد دستوری متفاوت، مانند استفاده از فعل “shall” به جای “will” در برخی از موارد

زبان بریتیش گویشی غنی و متنوع است که دارای تاریخچه طولانی و پربار است. این گویش در بسیاری از کشورهای جهان رایج است و توسط میلیون‌ها نفر صحبت می‌شود.

تفاوت بین انگلیسی امریکن و بریتیش چقدر مهم است؟

نتیجه‌گیری تفاوت‌های American English و British English

تفاوت‌های بین انگلیسی بریتیش و انگلیسی آمریکایی می‌تواند برای افرادی که در حال یادگیری انگلیسی هستند گیج‌کننده باشد. با این حال، دانستن این تفاوت‌ها می‌تواند به شما کمک کند تا انگلیسی را به صورت واضح‌تر و دقیق‌تر صحبت کنید.

در اینجا چند نکته برای یادگیری انگلیسی بریتیش یا امریکن آورده شده است:

• اگر علاقه شخصی به فرهنگ یا تاریخ یک کشور خاص دارید، ممکن است بخواهید انگلیسی آن کشور را یاد بگیرید.
• اگر می‌خواهید در یک کشور انگلیسی‌زبان تحصیل یا کار کنید، ممکن است بخواهید انگلیسی آن کشور را یاد بگیرید.
• اگر در یک منطقه‌ای زندگی می‌کنید که انگلیسی بریتیش یا امریکن رایج است، ممکن است بخواهید آن گویش را یاد بگیرید.

در نهایت، بهترین راه برای انتخاب بین انگلیسی بریتیش یا امریکن این است که به عواملی که برای شما مهم هستند فکر کنید و سپس تصمیم بگیرید که کدام گویش برای شما مناسب‌تر است.

سوالات متداول تفاوت انگلیسی بریتیش یا امریکن