نوشتن و گفتن شماره تلفن به انگلیسی | Phone Number

نوشتن و گفتن شماره تلفن به انگلیسی : در دنیای امروز که ارتباطات بین‌المللی بیش از پیش اهمیت یافته است، دانستن شیوه‌ی صحیح گفتن و نوشتن شماره تلفن به زبان انگلیسی به یک مهارت ضروری تبدیل شده است. شاید بارها با موقعیتی مواجه شده‌اید که باید شماره تماس خود را برای فردی انگلیسی‌زبان بخوانید یا در یک فرم بین‌المللی وارد کنید. آگاهی از قوانین و استانداردهای رایج در بیان و نوشتن شماره تلفن، می‌تواند از بروز سوءتفاهم‌ها جلوگیری کرده و مکالمات شما را ساده‌تر و حرفه‌ای‌تر کند.

در این مقاله به شما خواهیم گفت که چگونه شماره تلفن خود را به زبان انگلیسی صحیح بیان کنید، از چه عباراتی برای پرسیدن شماره تلفن استفاده کنید و همچنین نحوه نوشتن شماره تماس در قالب‌های مختلف را یاد بگیرید. تمامی نکاتی که برای گفتن و نوشتن شماره تلفن به انگلیسی باید بدانید در این راهنما پوشش داده شده است. آماده‌اید؟ پس بیایید شروع کنیم!

خواندن شماره تلفن به انگلیسی

برای خواندن شماره تلفن به زبان انگلیسی، رعایت ترتیب و جدا کردن هر عدد به صورت مجزا اهمیت دارد. بهتر است بین گروه‌های عددی کمی مکث کنید تا شماره واضح‌تر و قابل فهم‌تر باشد. به مثال‌های زیر دقت کنید:

• 568-4359: پنج شش هشت (مکث) چهار سه (مکث) پنج نه
  • Five six eight (pause) four three (pause) five nine
• 345-8182: سه چهار پنج (مکث) هشت یک (مکث) هشت دو
  • Three four five (pause) eight one (pause) eight two
• 187-93294: یک هشت هفت (مکث) نه سه دو (مکث) نه چهار
  • One eight seven (pause) nine three two (pause) nine four

این روش گفتن شماره تلفن به انگلیسی، علاوه بر اینکه از بروز اشتباه جلوگیری می‌کند، به شما کمک می‌کند تا مکالمه‌ای روان‌تر و حرفه‌ای‌تر داشته باشید.

نحوه خواندن عدد صفر در شماره تلفن به انگلیسی

در هنگام خواندن شماره تلفن به انگلیسی، عدد صفر معمولاً به صورت حرف “O” (تلفظ “اُ”) خوانده می‌شود. استفاده از “oh” به جای “zero” در خواندن شماره تلفن، به ویژه در انگلیسی آمریکایی، بسیار رایج است. البته در برخی موقعیت‌ها می‌توان صفر را به صورت “zero” نیز خواند، اما شکل متداول‌تر آن “oh” است.

به مثال‌های زیر دقت کنید:

• 76432036: Seven six four, three two oh, three six
• 1-(818)568-4013: One, eight one eight, five six eight, four oh, one three
• 0521 3056718: Oh five two one, three oh five, six seven, one eight

همان‌طور که مشاهده می‌کنید، خواندن صفر به صورت “oh” به‌ویژه در مکالمات روزمره ساده‌تر و متداول‌تر است.

نحوه گفتن دو یا سه عدد یکسان در کنار هم در شماره تلفن

در انگلیسی بریتانیایی، برای اعدادی که دو یا سه بار پشت سر هم تکرار می‌شوند، از واژه‌های “double” (برای دو عدد تکراری) و “treble” (برای سه عدد تکراری) استفاده می‌شود. این روش باعث می‌شود که خواندن شماره تلفن ساده‌تر و سریع‌تر انجام شود. با این حال، در انگلیسی آمریکایی، معمولاً اعداد به‌صورت جداگانه بیان می‌شوند.

مثال‌ها:

• 514466:
  • در انگلیسی بریتانیایی: Five one double four double six
  • در انگلیسی آمریکایی: Five one four four six six
• 322211:
  • در انگلیسی بریتانیایی: Three treble two double one یا Three two double two double one
  • در انگلیسی آمریکایی: Three two two two one one

مثال از فیلم‌ها:

در فیلم‌ها و سریال‌های انگلیسی‌زبان، ممکن است دیده باشید که شماره‌ها با 555 شروع می‌شوند و هر عدد به‌صورت تک‌تک و جداگانه خوانده می‌شود، مثلاً:

• 555-3527: Five, five, five, three five, two seven

این شماره‌ها معمولاً ساختگی هستند و برای اهداف نمایشی استفاده می‌شوند.

نحوه بیان شماره تلفن بین‌المللی

در هنگام گفتن یا نوشتن شماره تلفن بین‌المللی به انگلیسی، باید به سه بخش اصلی توجه داشت: کد کشور، کد منطقه، و شماره محلی. این نکات به‌ویژه در فرم‌ها و وب‌سایت‌های بین‌المللی اهمیت دارند.

1. کد کشور: اولین قسمت شماره تلفن بین‌المللی که با علامت (+) یا دو صفر (00) آغاز می‌شود. این کد نشان‌دهنده کشور است و می‌تواند یک تا سه رقمی باشد.
   • مثال: +7 (241) 867-4013
     • خواندن: Seven, two four one, eight six seven, four oh one three
2. کد منطقه: این کد نشان‌دهنده ناحیه یا شهر مورد نظر است و پس از کد کشور قرار می‌گیرد. در انگلیسی آمریکایی، کد منطقه معمولاً در پرانتز آمده و قبل از شماره اصلی ذکر می‌شود.
   • مثال‌ها:
     • (366) 120-2097
       • خواندن: Three double six, one two oh, two oh nine seven
     • (555) 263-9821
       • خواندن: Five five five, two six three, nine eight two one
3. شماره محلی: بخش اصلی شماره تلفن که معمولاً 7 یا 8 رقمی است و نشان‌دهنده شماره فردی یا سازمانی است.
   • مثال: +64 (9) 6789-2154
     • خواندن: Six four, nine, six seven eight nine, two one five four

با رعایت این قالب، شما می‌توانید شماره تلفن بین‌المللی را به‌درستی بیان کنید و درک آن را برای دیگران ساده‌تر کنید.

نحوه پرسیدن شماره تلفن در زبان انگلیسی

در مکالمات روزمره و حتی رسمی، روش‌های مختلفی برای پرسیدن شماره تلفن در انگلیسی وجود دارد. برخی از رایج‌ترین عبارات به شرح زیر است:

1. What’s your phone number?
   • ترجمه: شماره تلفن شما چیست؟
2. What’s your number?
   • ترجمه: شماره‌ات چند است؟
3. Can I ask you for your phone number?
   • ترجمه: می‌توانم شماره تلفن شما را داشته باشم؟
   • این عبارت برای موقعیت‌های رسمی مناسب‌تر است.

نحوه پاسخ دادن

برای پاسخ دادن به این سوالات، معمولا از عبارت It’s + شماره استفاده می‌شود. تنها کافی است شماره خود را بعد از کلمه It’s ذکر کنید.

مثال:

• What’s your number?
  • پاسخ: It’s 295-8018

نمونه مکالمه:

Emma: Hey Susan. What’s your telephone number?
Susan: It’s 309-201-4478.
Emma: Thanks!

شماره تلفن‌های اضطراری در کشورهای مختلف

شماره‌های تلفن اضطراری برای تماس با خدمات اورژانس، پلیس و آتش‌نشانی در سرتاسر جهان طراحی شده‌اند تا در مواقع بحرانی به راحتی قابل دسترسی باشند. این شماره‌ها عموماً شامل سه رقم ساده هستند که امکان شماره‌گیری سریع را در شرایط اضطراری فراهم می‌کنند. به عنوان مثال، در ایران برای تماس با نهادهای مختلف اضطراری از شماره‌های خاصی استفاده می‌شود:

• پلیس: 110
• اورژانس: 115
• آتش‌نشانی: 125

شماره‌های اضطراری در کشورهای مختلف

سیستم شماره‌های اضطراری در کشورهای مختلف متفاوت است، به ویژه در کشورهای انگلیسی‌زبان و برخی کشورهای پیشرفته دیگر. در این مناطق، معمولاً یک شماره اضطراری سه رقمی واحد برای تماس با خدمات مختلف وجود دارد. در زیر به شماره‌های اضطراری رایج در برخی کشورها اشاره می‌کنیم:

• انگلستان: 999
• ایالات متحده آمریکا: 911
• بیشتر کشورهای اروپایی: 112
• استرالیا: 000
• نیوزیلند: 111

لیست کامل واژگان و عبارات تلفنی:

1. Landline – تلفن ثابت
   My parents still have a landline phone in their house.
   پدر و مادر من هنوز تلفن ثابت دارند.
2. Cordless phone – تلفن بی‌سیم
   I prefer using my cordless phone when I move around the house.
   ترجیح می‌دهم هنگام حرکت در خانه از تلفن بی‌سیم استفاده کنم.
3. Receiver – گوشی تلفن ثابت
   He lifted the receiver to answer the phone call.
   او گوشی تلفن را بلند کرد تا به تماس پاسخ دهد.
4. Cell phone / Mobile phone – موبایل، تلفن همراه
   My cell phone has a great camera.
   موبایل من دوربین بسیار خوبی دارد.
5. Caller – تماس‌گیرنده
   The caller on the line couldn’t be heard clearly due to bad reception.
   به خاطر آنتن‌دهی ضعیف، صدای تماس‌گیرنده به خوبی شنیده نمی‌شد.
6. Caller ID – شماره‌گیر
   I always check the caller ID before answering the phone.
   همیشه قبل از جواب دادن به تلفن، کالر آیدی را چک می‌کنم.
7. Crank call – مزاحم تلفنی
   The police warned that making crank calls is illegal.
   پلیس هشدار داد که مزاحمت تلفنی غیرقانونی است.
8. Ringtone – زنگ تلفن
   I changed my ringtone to my favorite song.
   زنگ گوشی‌ام را به آهنگ مورد علاقه‌ام تغییر دادم.
9. Answering machine / Answerphone – پیغام‌گیر
   Jim left a message on Sarah’s answering machine asking for a call back.
   جیم روی پیغام‌گیر سارا پیامی گذاشت و درخواست تماس مجدد کرد.
10. Operator – اپراتور
    Back in the day, you could dial “0” to speak to the operator.
    در گذشته، می‌توانستید با شماره 0 با اپراتور صحبت کنید.
11. Phone number – شماره تلفن
    Can you give me your phone number so I can call you back?
    می‌توانید شماره‌تان را به من بدهید تا بتوانم با شما تماس بگیرم؟
12. Battery – باتری
    My phone battery is about to die.
    باتری گوشی من در حال تمام شدن است.
13. Unlisted – شماره ثبت نشده
    He preferred to keep his number unlisted for privacy reasons.
    او به دلیل حفظ حریم شخصی شماره‌اش را ثبت نکرد.
14. Extension – شماره داخلی
    To reach his office, dial his extension after the main number.
    برای تماس با دفتر او، بعد از شماره اصلی، شماره داخلی را بگیرید.
15. Dial tone – بوق ممتد
    He eagerly listened for the dial tone so he could make his call.
    او با اشتیاق به بوق ممتد گوش داد تا بتواند تماس بگیرد.
16. Busy / Engaged – خط مشغول
    Every time I called, the line was busy.
    هر دفعه که تماس گرفتم خط مشغول بود.
17. Hang up – قطع کردن تلفن
    She angrily hung up the phone during an argument.
    او در طول یک مشاجره با عصبانیت گوشی را قطع کرد.
18. Off the hook – گوشی را درست قطع نکردن
    He left the phone off the hook after an important call.
    او بعد از یک تماس مهم، گوشی را درست قطع نکرد.
19. Hold on – گوشی دستتان باشد
    Can you hold on for a moment while I grab a pen to write this down?
    می‌توانید چند لحظه گوشی را نگه دارید تا من خودکاری بیاورم؟
20. Put somebody through – وصل کردن به کسی
    The receptionist put me through to the CEO’s line.
    منشی من را به خط مدیرعامل وصل کرد.

۱. سبک نوشتن شماره تلفن به سبک آمریکایی

در ایالات متحده، شماره‌های تلفن معمولاً شامل کد منطقه‌ای (۳ رقم اول)، شماره اصلی (سه رقم بعدی) و چهار رقم انتهایی هستند. کد منطقه‌ای در پرانتز قرار می‌گیرد، و بقیه شماره‌ها با خط تیره جدا می‌شوند.
مثال:

• (123) 456-7890 یا 123-456-7890

در حالت رسمی‌تر، به جای پرانتز برای کد منطقه‌ای فقط از خط تیره استفاده می‌شود:

• 123-456-7890

برای شماره‌های بین‌المللی، ابتدا کد کشور (معمولاً با علامت +) نوشته می‌شود، سپس کد منطقه و شماره.
مثال بین‌المللی:

• +1-123-456-7890

---

۲. سبک نوشتن شماره تلفن به سبک بریتانیایی

در بریتانیا، شماره تلفن‌ها اغلب بدون پرانتز نوشته می‌شوند، و کد منطقه‌ای و شماره با فاصله جدا می‌شوند.
مثال:

• 0121 555 6789

برای شماره‌های موبایل، معمولاً به صورت ۵ رقم ابتدایی و ۶ رقم انتهایی جدا می‌شوند:

• 07123 456789

برای شماره‌های بین‌المللی، ابتدا کد کشور (با علامت +)، سپس کد منطقه و شماره قرار می‌گیرد:
مثال بین‌المللی:

• +44 20 1234 5678

---

۳. استفاده از کدهای منطقه‌ای و نحوه نوشتن آن‌ها

کدهای منطقه‌ای به کاربر کمک می‌کنند تا متوجه شود شماره به کدام ناحیه جغرافیایی تعلق دارد. کد منطقه‌ای به‌ویژه در تماس‌های شهری و بین‌المللی کاربرد دارد:

• آمریکا: کد منطقه‌ای معمولاً سه رقمی است و در پرانتز قرار می‌گیرد یا با خط تیره از شماره اصلی جدا می‌شود.
  • (212) 555-6789 یا 212-555-6789
• بریتانیا: کدهای منطقه‌ای می‌تواند دو تا پنج رقمی باشد و با فاصله از شماره اصلی جدا می‌شود.
  • 020 7946 0958 یا 0113 123 4567

---

۴. تفاوت‌های فرمت‌بندی بین آمریکایی و بریتانیایی

• پرانتز در سبک آمریکایی: در آمریکا، برای تمایز کد منطقه از شماره اصلی از پرانتز استفاده می‌شود، در حالی که در بریتانیا این کار مرسوم نیست.
• فاصله‌گذاری در سبک بریتانیایی: در بریتانیا معمولاً از فاصله به جای خط تیره یا پرانتز استفاده می‌شود که شماره را خواناتر می‌کند.
• علامت + برای شماره‌های بین‌المللی: در هر دو سبک برای نشان دادن کد کشور، از علامت + استفاده می‌شود که در کنار کد کشور نوشته می‌شود.

---

خلاصه شیوه‌های نگارش استاندارد

• سبک آمریکایی (برای تماس محلی):
  • (123) 456-7890 یا 123-456-7890
• سبک آمریکایی (بین‌المللی):
  • +1-123-456-7890
• سبک بریتانیایی (برای تماس محلی):
  • 020 7946 0958 یا 07123 456789
• سبک بریتانیایی (بین‌المللی):
  • +44 20 1234 5678

در اینجا چند جمله و عبارت کاربردی دیگر مرتبط با پرسیدن شماره تلفن و مکالمات تلفنی آورده شده است:

چند جمله و عبارت کاربردی دیگر مرتبط با پرسیدن شماره تلفن

پرسیدن شماره تلفن:

• آیا می‌توانم شماره تلفنتان را داشته باشم؟
  • Can I have your phone number, please?
• می‌توانی شماره‌ات را برای من بفرستی؟
  • Could you send me your number?
• شماره تماس دفتر چقدر است؟
  • What’s the office contact number?

زمان تماس گرفتن:

• آیا الان وقت خوبی برای تماس است؟
  • Is this a good time to call?
• آیا می‌توانم بعداً تماس بگیرم؟
  • Can I call you later?
• من می‌خواهم به این شماره تماس بگیرم.
  • I want to call this number.

مشکلات احتمالی:

• تلفن به درستی کار نمی‌کند.
  • The phone isn’t working properly.
• خط قطع شد.
  • The line got disconnected.
• نمی‌توانم صدای شما را واضح بشنوم.
  • I can’t hear you clearly.
• بوق انتظار پخش می‌شود.
  • I hear the hold music.

پاسخ به تماس:

• لطفاً گوشی را بردارید.
  • Please pick up the phone.
• لطفاً پیام بگذارید.
  • Please leave a message.
• به زودی با شما تماس خواهم گرفت.
  • I will call you back soon.
• با من تماس بگیرید وقتی که آماده شدید.
  • Give me a call when you’re ready.

۱. پرسیدن شماره تلفن به انگلیسی

• Can I have your phone number, please?
  (آیا می‌توانم شماره تلفنتان را داشته باشم؟)
• What’s your mobile number?
  (شماره موبایل شما چند است؟)
• Could you give me your contact number?
  (می‌توانید شماره تماس خود را به من بدهید؟)

۲. نوشتن تلفن به انگلیسی

برای نوشتن شماره تلفن، به‌طور معمول اعداد را به ترتیب و با رعایت فواصل و در صورت نیاز به خط تیره یا پرانتز می‌نویسند. مثال:

• +1 (123) 456-7890
  این قالب اغلب در ایالات متحده استفاده می‌شود. علامت + نشان‌دهنده‌ی کد بین‌المللی است.

۳. مخفف شماره تلفن به انگلیسی

برای مخفف کردن کلمه‌ی “شماره تلفن” به انگلیسی، از عبارت‌های زیر استفاده می‌شود:

• Tel. (مخفف Telephone – تلفن ثابت)
• Mob. (مخفف Mobile – موبایل)

۴. تلفظ “تلفن” به انگلیسی

تلفظ کلمه “Telephone” به این شکل است:

• Telephone /ˈtelɪˌfoʊn/
• همچنین کلمه Phone /foʊn/ به عنوان شکل کوتاه‌تر آن نیز استفاده می‌شود.

۵. شماره موبایل به انگلیسی

در انگلیسی، معمولاً برای شماره موبایل از واژه‌ی “Mobile number” یا “Cell phone number” استفاده می‌شود. مثال:

• My mobile number is +44 123 456 7890.

۶. شماره تلفن ثابت به انگلیسی

برای اشاره به شماره تلفن ثابت از “Landline” یا “Home phone number” استفاده می‌شود.

• My landline number is +1 123 456 7890.

۷. شماره موبایل لاتین شونیز چیست؟

برای فهمیدن شماره موبایل لاتین یک شرکت، شماره تلفن آن شرکت به اعداد انگلیسی تبدیل شده و معمولاً در سایت یا مدارک رسمی آن شرکت ثبت می‌شود.

اشتباهات رایج در گفتن و نوشتن شماره تلفن به انگلیسی

در ارتباطات بین‌المللی و مکالمات انگلیسی‌زبان، اشتباهات رایجی در نوشتن و گفتن شماره تلفن‌ها ممکن است رخ دهد که می‌تواند منجر به سوءتفاهم یا تماس‌های ناموفق شود. در ادامه، به چند مورد از این اشتباهات و نکات تصحیح آنها اشاره شده است.

۱. نادیده گرفتن کد منطقه یا کد کشور

یکی از متداول‌ترین اشتباهات، نادیده گرفتن کد منطقه (در تماس‌های داخلی) یا کد کشور (در تماس‌های بین‌المللی) است. این امر می‌تواند منجر به تماس‌های ناموفق شود، به خصوص در تماس‌های بین‌المللی که کد کشور حتماً باید به‌کار برده شود.

نکته تصحیح: همیشه به شماره‌های تماس بین‌المللی، کد کشور را با علامت “+” اضافه کنید. برای تماس‌های داخلی در کشورهایی که کد منطقه‌ای دارند (مانند آمریکا)، استفاده از کد منطقه‌ای ضروری است، حتی اگر تماس از همان منطقه صورت بگیرد.

۲. اشتباه در فرمت‌بندی شماره تلفن‌ها

فرمت‌بندی نادرست یکی دیگر از اشتباهات رایج است. در سبک آمریکایی استفاده از پرانتز و خط تیره برای بخش‌های مختلف شماره مرسوم است (مانند: (123) 456-7890)، در حالی که در سبک بریتانیایی از فاصله‌گذاری بدون پرانتز استفاده می‌شود (مانند: 01234 567 890).

نکته تصحیح: در تماس‌های بین‌المللی یا در محیط‌های رسمی، آشنایی با فرمت‌های مختلف و استفاده صحیح از آنها به شما کمک می‌کند تا شماره‌ها به راحتی قابل تشخیص باشند.

۳. تفاوت‌های فرهنگی و زبانی

یکی از اشتباهات دیگری که ممکن است در مکالمات انگلیسی رخ دهد، استفاده از عباراتی است که در فرهنگ مقصد به‌درستی فهمیده نمی‌شود. برای مثال، برخی افراد به جای گفتن “zero” در شماره‌ها از “oh” استفاده می‌کنند (مانند “five-oh-five” به‌جای “five-zero-five”) که ممکن است باعث سردرگمی در مخاطبان غیرآمریکایی شود.

نکته تصحیح: توصیه می‌شود در موقعیت‌های رسمی همیشه از “zero” به‌جای “oh” استفاده کنید تا اشتباهی رخ ندهد.

۴. تلفظ سریع اعداد

تلفظ سریع اعداد در مکالمات تلفنی نیز می‌تواند باعث شود که شماره به درستی شنیده نشود. برای مثال، برخی افراد به سرعت اعداد را پشت سر هم می‌گویند که ممکن است به مخاطب فرصت کافی برای نوشتن شماره ندهد.

نکته تصحیح: هنگام گفتن شماره تلفن، بهتر است اعداد را واضح و با مکث‌های کوتاه بین هر بخش بیان کنید. برای مثال، شماره 0123 456 789 را این‌طور بیان کنید: “Zero one two three (مکث) four five six (مکث) seven eight nine.”

۵. حذف اعداد به اشتباه یا اضافه کردن اعداد غیرضروری

در برخی موارد، افراد به اشتباه اعداد اضافی به شماره‌ها اضافه می‌کنند یا بخش‌هایی از شماره را حذف می‌کنند که این موضوع می‌تواند تماس را ناموفق کند.

نکته تصحیح: قبل از گفتن یا نوشتن شماره تلفن، از صحت و کامل بودن شماره اطمینان حاصل کنید و اگر نیاز است آن را دو بار بررسی کنید.

نتیجه‌گیری نوشتن و گفتن شماره تلفن به انگلیسی | Phone Number

نوشتن و گفتن صحیح شماره تلفن در زبان انگلیسی یک مهارت مهم برای برقراری ارتباطات موثر است. در این مقاله، شیوه‌های استاندارد نوشتن شماره تلفن به سبک آمریکایی و بریتانیایی، استفاده از کدهای منطقه‌ای، و تفاوت‌های فرمت‌بندی میان این دو سبک توضیح داده شد.

خلاصه‌ای از نکات اصلی

1. سبک آمریکایی: در این سبک، شماره تلفن با پرانتز برای کد منطقه‌ای و خط تیره برای بخش‌های مختلف شماره نوشته می‌شود.
2. سبک بریتانیایی: شماره تلفن‌ها اغلب با فاصله میان بخش‌های مختلف و بدون پرانتز نوشته می‌شوند.
3. استفاده از کدهای منطقه‌ای: برای هر دو سبک، استفاده از کد منطقه‌ای ضروری است و در تماس‌های بین‌المللی، کد کشور با علامت + نمایش داده می‌شود.
4. تفاوت‌های فرمت‌بندی: پرانتز و خط تیره در سبک آمریکایی و فاصله‌گذاری در سبک بریتانیایی به خوانایی بیشتر شماره‌ها کمک می‌کند.

اهمیت یادگیری صحیح نوشتن و گفتن شماره تلفن

در دنیای امروز که ارتباطات بین‌المللی رو به افزایش است، نوشتن و بیان صحیح شماره تلفن به زبان انگلیسی برای موفقیت در برقراری تماس‌های تلفنی و ارتباطات تجاری ضروری است. درک استانداردهای مختلف و نحوه استفاده از کدهای بین‌المللی به شما امکان می‌دهد که در هر موقعیتی به راحتی و بدون مشکل ارتباط برقرار کنید.

سوالات متداول نوشتن و گفتن شماره تلفن به انگلیسی