زبان انگلیسی، زبان بین المللی است و بسیاری از کشور ها در سراسر دنیا به این زبان صحبت می کنند. این زبان با لهحه های مختلف در کشورهای مختلف صحبت می شود. علاوه بر لهجه ممکن است تعدادی از کلمات نیز در آنها متفاوت باشند. معروف ترین آنها تفاوت انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی است. بیشترین اختلافی که در این دو زبان به چشم میاید، تفاوت لهجه بریتیش و امریکن است. با این حال تفاوت انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی به اندازه شباهت های آن ها نیست و هر دو به یک زبان صحبت می کنند. شاید این موضوع برای شما سوال شده باشد که برای شرکت در آزمون هایی همچون آیلتس و تافل ، کدام یک را ابدی استفاده کرد؛ زبان انگلسی بریتیش یا امریکن ؟ در ادامه این مقاله به بررسی تفاوت انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی می پردازیم.
زبان انگلیسی بریتیش یا امریکن ؟
مدت زمان تخمینی مطالعه: 8 دقیقه
فهرست مطالب
انوع تفاوت های انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی
زبان انگلیسی از انواع مختلفی را شامل می شود. مردم استرالیا، هند، کشورهای عربی و کشورهای اسپانیایی زبان هم انگلیسی را به گونه ای صحبت می کنند که شاید کمی متفاوت از هم باشند. اما پررنگ ترین آنها انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی است.
برای تدریس هم یکی از دو نوع انگلیسی امریکن و بریتیش تدریس می شود. آزمون های زبان مختص به یکی از این دو نوع نیستند و به طور کلی برای زبان انگلیسی طراحی شده اند. اما با این حال باید نکته هایی که این دو نوع انگلیسی، در آزمون ها ایجاد می کنند و در ادامه به آنها می پردازیم را رعایت کنید.
هرچند که این دو نوع بسیار بهم شبیه هستند اما اگر بخواهیم دقیق شویم می توانیم تفاوت های آنها را به راحتی تشخیص دهیم. تفاوت های این دو نوع زبان انگلیسی در چند دسته کلی تقسیم بندی می شوند که به شرح هرکدام می پردازیم.
تفاوت در تلفظ و لهجه
قطعا بیشترین تفاوت انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی در لهجه و نوع گویش آنها است. این تفاوت در لهجه از نوع تلفظ حروف صدادار و بیصدا، استرس و لحن می آید. برای درک تفاوت تلفظ در انگلیسی بریتانیایی و آمریکایی، باید از فوتینک انگلیسی کمک بگیرید.
نکته منحصر به فرد این است که لهجه بریتیش، خودش نسخههای متفاوتی دارد. یک نسخه وجود دارد که در زمان گذشته مربوط به طبقه کارگر بوده و نسخه دیگری مربوط به درباریان بوده است. همپنین لهجه افراد در شهرهای مختلف باهم فرد دارد. به همین دلیل لهجه یک فرد از منچستر با لهجه یک فرد اهل لندن بسیارمتفاوت است.
همچنین لهجه آمریکایی نیز دارای نسخه های متفاوت است و معمولا افراد در ایالت های متفاوت، لهجه های متفاوتی دارند. مثلا لهجه یک فرد اهل تگزاس با لهجه یک فرد اهل نیویورک کاملا فرق دارد.
نشانههایی وجود دارد که میتوان از روی آنها این لهجهها را تا حدی از یکدیگر تشخیص داد. برای مثال :
حرف r : آمریکاییها حرف r را در هر جای کلمه که قرار بگیرد تلفظ میکنند اما بریتانیاییها حرف r را فقط در ابتدای کلمه تلفظ میکنند.
حرف t : در لهجه آمریکایی، زمانی که حرف قبل و بعد از T صدادار باشد، فقط حروفی که تلفظ میشوند، نه حروفی که صامت هستند.
بیشتر بخوانید
- فونتیک های زبان انگلیسی (English-phonetics) | آشنایی با فونتیک های زبان انگلیسی و آواشناسی و چگونگی تلفظ آن ها
- دانلود ویرایش دوم کتاب های American English File | امریکن انگلیش فایل
- بهترین سریال ها برای تقویت زبان انگلیسی | تقویت زبان انگلیسی با سریال
- آزمون آیلتس IELTS چیست؟
- چگونه انگلیسی را با تلفظ صحیح صحبت کنیم؟
تفاوت در واژگان
کلمات مشترک بین این دو نوع بی شمار است اما با این حال آمریکایی ها و بریتانیایی ها کلمات فراوانی دارند که با یکدیگر مشترک نیستند. یعنی هرکدام از آنها برای یک مفهوم مشترک، یک کلمه جداگانه دارند. یا حتی یک کلمه ممکن است در آمریکایی یک معنی و در بریتانیایی یک معنی دیگر داشته باشد. به همین دلیل گاهی اوقات کلمه ای که انتخاب می کنید بسیار مهم می شود.
مثلا کلمه چیپس در انگلیسی بریتانیایی chips است ولی در انگلیسی آمریکایی French friesاست. و یا کلمه mean در انگلیسی آمریکایی یعنی بداخلاق و در انگلیسی بریتانیایی به معنی خسیس است.
برخی از این کلمات به شرح زیر هستند :
AMERICAN ENGLISH | BRITISH ENGLISH |
pants | trousers |
apartment | flat |
college | university |
vacation | holiday |
sweater | jumper |
French fries | chips |
soda | fizzy drink |
mailbox | postbox |
cookie | biscuit |
drugstore | chemist |
store | shop |
soccer | football |
elevator | lift |
yard | garden |
fall | autumn |
movie | film |
تفاوت در املا
املای برخی واژگان در انگلیسی بریتانیایی متفاوت از انگلیسی آمریکایی است. این تفاوت بدین شکل است که سعی شده است که شکل املایی بعضی کلمه ها به نحوه تلفظ آن ها شبیه شود.
مثلا :
برخی از واژگان در انگلیسی آمریکایی به –or ختم میشوند، اما در انگلیسی بریتیش به –our ختم میشوند.
برخی واژگان در انگلیسی آمریکایی به –ize ختم میشوند، اما در انگلیسی بریتانیایی به –ise ختم میشوند.
در انگلیسی آمریکایی در بسیاری از کلمات حرف u بعد از حرف o حذف می شود.
بعضی افعال در زمان گذشته، تغییر شکل می دهند و این تغییر شکل برای افعال در انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی بعضی کلمات متفاوت است.
برخی از این کلمات به شرح زیر هستند :
American | British |
color | colour |
honor | honour |
Neighbor | neighbour |
center | centre |
meter | metre |
Origanize | organise |
Recognize | recognise |
analyze | analyse |
Hydrolyze | hyrolyse |
Paralyze | paralyse |
بیشتر بخوانید
- بهترین سریال ها برای یادگیری و تقویت زبان انگلیسی
- حرف ربط جفتی یا دوتایی انگلیسی (آموزش گرامر و کاربرد با مثال)
- گرامر و کاربرد need در زبان انگلیسی
- کریسمس مبارک به انگلیسی Merry Christmas
- روز مادر به انگلیسی
تفاوت در دستور زبان
در بعضی موارد نیز تفاوت های گرامری در این دو نوع زبان انگلیسی وجود دارد که این تفاوت ها به شرح زیر است.
اسم جمع : آمریکاییها گروه را یک نهاد میدانند. در انگلیسی بریتانیایی، اسامی جمع را میتوان جمع یا مفرد تلقی کرد، اما بیشتر جمع حساب میکنند.
افعال کمکی : در معنای بعضی از افعال کمکی تفاوت هایی وجود دارد.
Shall در انگلیسی بریتانیایی رایج بوده است ولی در انگلیس آمریکایی رسمی است و به جاب آن از will و should استفاده می شود.
در انگلیسی بریتانیایی needn’t که با یک فعل ساده دنبال می شود رایج است ولی در انگلیسی آمریکایی ورژن don’t need to را استفاده می کنند.
حروف اضافه زمان و مکان : تفاوت انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی در هنگام استفاده از حروف اضافه زمان و مکان مانند at و on مشهود است. on the weekend در آمریکایی و at the weekend در بریتانیایی رایج است.
زبان انگلیسی بریتیش یا امریکن در آزمون
تدریس زبان در کشور ما بیشتر به انگلیسی آمریکایی صورت می گیرد درحالی که آزمون های آیلتس و PTE به انگلیسی بریتیش است. اما این موضوع فاقد اهمیت است و هیچ جای نگرانی برای آن نیست.
در آزمون های زبان مانند آیلتس و تافل و PTE و… باید به برخی نکات درباره تفاوت انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی توجه کنید :
در آزمون لیسنینگ هر دو نوع املا کاملا پذیرفته است و ارتباطی بین املای مورد قبول و لهجهی گوینده وجود ندارد.
بهتر است در رایتینگ تمام متن را یا به انگلیسی بریتانیایی و یا به انگلیسی آمریکایی بنویسید و اگر یک کلمه را ابتدا به یکی از این دو نوع نوشتید، تا آخر با همان نوع متن را ادامه دهید.
لهجه در آزمون اسپیکینگ هیچ تاثیری ندارد و نمره ای به آن تعلق نمی گیرد. تصور می شود که با داشتن لهجه بریتیش نمره بیشتری می گیرید؛ اما این فرضیه غلط است.
در ریدینگ بهترین کار این است که عین کلمه از متن انتخاب شود و در پاسخنامه وارد شود. اما اگر کلمه ای با املای بریتیش نوشته شده بود و شما با املای آمریکایی آن را در پاسخنامه وارد کردید ( یا برعکس) نمره را به طور کامل دریافت خواهید کرد.
کلام آخر
انگلیسی آمریکایی، بریتانیایی و استارالیایی ممکن است با هم تفاوت هایی داشته باشند که هنگام صحبت کردن، خواندن و یا فیلم دیدن با آن ها مواجه شده باشید. در این مقاله به بررسی تفاوت انگلیسی آمریکایی و بریتانیایی پراداختیم. اما نکته مهم در شرکت در آزمون ها این است که این دو نوع را باهم ترکیب نکنید و به طور منحصر به فرد فقط از یکی از آن ها استفاده کنید.
جهت کسب اطلاعات بیشتر، مشاوره و تعیین سطح رایگان با موسسه زبان های خارجی رادتایم تماس بگیرید.
یک پاسخ
انگلیسی بریتیش یا امریکن؟