آموزش جملات شرطی در زبان انگلیسی

جملات شرطی در زبان انگلیسی

در زبان انگلیسی، جملات شرطی (Conditional Sentences) یکی از پیچیده‌ترین و در عین حال کاربردی‌ترین بخش‌های گرامر محسوب می‌شوند. این جملات برای بیان موقعیت‌های احتمالی یا خیالی استفاده می‌شوند و اهمیت ویژه‌ای در مکالمات روزمره و نوشتار دارند. برای درک بهتر این جملات، لازم است با ساختارهای مختلف آنها آشنا شویم.

تعریف جملات شرطی

جملات شرطی، همان‌طور که از نامشان پیداست، بیانگر یک شرط و نتیجه‌ای هستند که ممکن است به وقوع بپیوندد یا نپیوندد. در زبان فارسی، معمولاً از حرف اضافه “اگر” برای بیان این نوع جملات استفاده می‌شود. در زبان انگلیسی نیز، این جملات از دو بخش اصلی تشکیل می‌شوند: جمله شرط که با “if” همراه است و قسمت اصلی یا همان جواب شرط.

اهمیت یادگیری جملات شرطی در زبان انگلیسی

یادگیری جملات شرطی برای هر فردی که قصد دارد زبان انگلیسی را به صورت روان و صحیح بیاموزد، ضروری است. این جملات نه تنها در مکالمات روزمره بلکه در نوشتار نیز به کار می‌روند و به کمک آنها می‌توان موقعیت‌های فرضی و شرایط مختلف را به‌طور دقیق‌تر بیان کرد.

کاربردهای جملات شرطی در مکالمات روزمره و نوشتار

جملات شرطی در مکالمات روزمره برای بیان احتمالات، فرضیات و تصمیم‌گیری‌ها به کار می‌روند. همچنین، در نوشتارهای رسمی و غیررسمی نیز، این جملات برای تصویرسازی موقعیت‌های مختلف و بیان شرایط خاص کاربرد دارند.

ساختار جملات شرطی

یک جملۀ شرطی در گرامر زبان انگلیسی، جمله‌ای مرکب است که از دو بخش اصلی تشکیل شده است:

• بخش اصلی (Main Clause): این قسمت، نتیجه یا پیامد شرط را بیان می‌کند.
• بخش شرطی (If Clause): این بخش، شرطی را مطرح می‌کند که بخش اصلی به وقوع آن وابسته است.

به عبارت ساده‌تر، وقوع یا عدم وقوع اتفاقی که در بخش اصلی جمله بیان می‌شود، بستگی به شرط بیان شده در بخش شرطی دارد. در جملات شرطی، معمولاً از حرف اضافه “if” (به معنی “اگر”) استفاده می‌شود که می‌تواند در ابتدای جمله یا در وسط آن قرار گیرد.

جملۀ مرکب چیست؟

یک جملۀ مرکب از دو یا چند جملۀ غیر مستقل ساخته شده است. در جملات شرطی، این جملات غیر مستقل شامل بخش‌های اصلی و شرطی هستند که به هم مرتبطند.

انواع جملات شرطی در زبان انگلیسی

در زبان انگلیسی، جملات شرطی به پنج نوع مختلف تقسیم می‌شوند که هرکدام دارای ساختار و کاربردهای خاصی هستند:

5 نوع جمله شرطی

نوع جمله شرطی	زمان استفاده	بند اصلی	بند If دار
نوع صفر	بیان واقعیات و حقایق عمومی	حال ساده (Simple present)	حال ساده (Simple present)
نوع یک	بیان یک موقعیت احتمالی و نتیجه آن	Will+ مصدر فعل (infinitive)	حال ساده (Simple present)
نوع دو	بیان یک موقعیت خیالی که در حال حاضر وجود ندارد و نتیجه احتمالی آن	Would+ مصدر فعل (infinitive)	گذشته ساده (Simple past)
نوع سه	بیان یک وضعیت غیر ممکن در گذشتهو نتیجه آن در زمان گذشته	Would+ شکل سوم فعل	گذشته کامل (Past perfect)
جملات شرطی ترکیبی	بیان یک وضعیت غیر ممکن در گذشتهو نتیجه آن در زمان حال	گذشته کامل (Past perfect)	حال شرطی (Present conditional)

نکات کلیدی درباره جملات شرطی

• در جملات شرطی، جای دو بخش اصلی و شرطی می‌تواند با هم جابه‌جا شود.
• اگر بخش “if” دار جمله در ابتدا بیاید، باید از ویرگول (کاما) برای جدا کردن آن از بخش اصلی استفاده کرد.
• افعال به‌کاررفته در جملات شرطی نوع دوم و سوم معمولاً به زمان گذشته است که حالتی غیر واقعی یا خیالی را نشان می‌دهند.

جملۀ شرطی صفر (Zero Conditional)

جملۀ شرطی صفر برای توصیف موارد و حالاتی کاربرد دارد که زمان مورد نظر «حالا» یا «همیشه» باشد. در این نوع جملات، موقعیتی که به آن اشاره می‌شود، واقعی (real) و ممکن (possible) است.

ویژگی‌های جملۀ شرطی صفر

1. بیان حقایق کلی و عمومی: این جملات به حقایقی اشاره می‌کنند که همواره درست هستند و مردم آنها را به عنوان واقعیت پذیرفته‌اند.
2. استفاده از زمان حال ساده (Simple Present): در هر دو بخش جمله (بخش اصلی و بخش شرطی)، از زمان حال ساده استفاده می‌شود.
3. جایگزینی “if” با “when”: در جملات شرطی صفر، می‌توان از “if” به معنی «اگر» و “when” به معنی «وقتی» به جای یکدیگر استفاده کرد، بدون اینکه معنی جمله تغییر کند.

ساختار جملۀ شرطی صفر

ساختار کلی:

mathematicaCopy codeIf + Simple Present + Simple Present

• بخش شرطی (If Clause): شامل حرف “if” و فعل در زمان حال ساده.
• بخش اصلی (Main Clause): شامل فعل در زمان حال ساده.

مثال‌ها:

• If you heat ice, it melts.
  اگر یخ را گرم کنید، ذوب می‌شود.
• If it rains, the grass gets wet.
  اگر باران ببارد، چمن خیس می‌شود.

نمونه‌هایی با جایگزینی “if” و “when”:

• When you heat ice, it melts.
  وقتی یخ را گرم می‌کنید، ذوب می‌شود.
• The grass gets wet when it rains.
  چمن خیس می‌شود وقتی باران می‌بارد.

کاربردهای جملۀ شرطی صفر

1. بیان حقایق علمی: از جملۀ شرطی صفر برای توصیف حقایق علمی و قوانینی که همیشه صحیح هستند، استفاده می‌شود.مثال‌ها:
   • If you boil water, it becomes steam.
     اگر آب را بجوشانید، بخار می‌شود.
   • Flowers die if they don’t get enough nutrients.
     اگر به گل‌ها مواد مغذی کافی نرسد، پژمرده می‌شوند.
2. راهنمایی و دستور دادن: در مواقعی که قصد دارید دستورالعمل یا راهنمایی ارائه دهید، می‌توانید از جملات شرطی صفر استفاده کنید. در این موارد، فعل امر به جای بخش اصلی به کار می‌رود.مثال‌ها:
   • If you want to come, call me after 6:00.
     اگر قصد دارید بیایید، بعد از ساعت ۶ با من تماس بگیرید.
   • Ask Mark if you’re not sure what to do.
     اگر مطمئن نیستید که چه کاری انجام دهید، از مارک سؤال کنید.

---

بیشتر بخوانید :

آشنایی با هفت زبان اصلی دنیا

بهترین روش آموزش آیلتس ،روش‌های تضمینی برای موفقیت در امتحان آیلتس

بهترین اساتید آیلتس در ایران

دانلود کتاب های Official IELTS Practice Materials

آزمون آیلتس چیست؟ صفر تا 100 آزمون آیلتس

دانلود رایگان کتاب Essential Words for the IELTS

آموزش گرامر had been گذشته کامل در انگلیسی

تفاوت بین Which و That و گرامر which و That

5 تا از بهترین کلاس زبان آنلاین

کلاس حضوری آیلتس در تهران

---

مقدمه

• تعریف جملات شرطی
• اهمیت یادگیری جملات شرطی در زبان انگلیسی
• کاربردهای جملات شرطی در مکالمات روزمره و نوشتار

انواع جملات شرطی

• جملات شرطی نوع اول (First Conditional)
  • تعریف و ساختار
  • مثال‌ها و کاربردها
• جملات شرطی نوع دوم (Second Conditional)
  • تعریف و ساختار
  • مثال‌ها و کاربردها
• جملات شرطی نوع سوم (Third Conditional)
  • تعریف و ساختار
  • مثال‌ها و کاربردها
• جملات شرطی ترکیبی (Mixed Conditionals)
  • تعریف و ساختار
  • مثال‌ها و کاربردها

تفاوت‌ها و شباهت‌ها بین انواع جملات شرطی

• مقایسه جملات شرطی نوع اول و دوم
• مقایسه جملات شرطی نوع دوم و سوم
• مواردی که اشتباهات رایج رخ می‌دهند

تمرین‌های عملی

• تمرین‌های تکمیل جمله
• تمرین‌های ترجمه
• تمرین‌های نوشتاری

نکات مهم در یادگیری و استفاده از جملات شرطی

• راهکارهای ساده برای یادگیری سریع‌تر
• تمرین روزانه و استفاده در مکالمات
• توجه به استثناها و موارد خاص

نتیجه‌گیری

• خلاصه‌ای از نکات مهم
• توصیه‌های پایانی برای یادگیری بهتر جملات شرطی
• منابع پیشنهادی برای مطالعه بیشتر

جملۀ شرطی نوع اول (Type 1 Conditional)

جملۀ شرطی نوع اول برای توصیف موقعیت‌های واقعی و خاص استفاده می‌شود که ممکن است در آینده رخ دهند. در این نوع جملات، به یک حالت ممکن (possible condition) اشاره می‌شود که نتیجۀ آن نیز احتمالی (probable result) است.

ویژگی‌های جملۀ شرطی نوع اول

1. بیان شرایط واقعی: این جملات به شرایطی اشاره می‌کنند که احتمال دارد در آینده رخ دهد، به ویژه زمانی که یک نتیجه‌ی محتمل را می‌خواهیم توصیف کنیم.
2. استفاده از زمان حال ساده و آیندۀ ساده: بخش شرطی جمله (If Clause) با زمان حال ساده (Simple Present) و بخش اصلی جمله (Main Clause) با زمان آینده‌ی ساده (Simple Future) بیان می‌شود.
3. جایگزینی “if” با “when”: در جملات شرطی نوع اول، “if” را نمی‌توان به سادگی با “when” جایگزین کرد، چرا که “if” شرایط احتمالی را نشان می‌دهد، در حالی که “when” به رویدادی قطعی اشاره دارد.

ساختار جملۀ شرطی نوع اول

ساختار کلی:

mathematicaCopy codeIf + Simple Present + Simple Future

• بخش شرطی (If Clause): شامل حرف “if” و فعل در زمان حال ساده.
• بخش اصلی (Main Clause): شامل فعل در زمان آینده‌ی ساده.

مثال‌ها:

• If you don’t hurry, you will miss the train.
  اگر عجله نکنی، به قطار نخواهی رسید.
• If it rains today, you will get wet.
  اگر امروز باران ببارد، خیس خواهی شد.

نمونه‌هایی با جابه‌جایی بخش شرطی و اصلی:

• You will miss the train if you don’t hurry.
  به قطار نخواهی رسید اگر عجله نکنی.
• You will get wet if it rains today.
  خیس خواهی شد اگر امروز باران ببارد.

کاربردهای جملۀ شرطی نوع اول

1. بیان شرایط محتمل در آینده: این جملات برای بیان شرایطی که ممکن است در آینده رخ دهد، استفاده می‌شوند.مثال‌ها:
   • If you drop that glass, it will break.
     اگر آن لیوان را بیندازی، خواهد شکست.
   • Nobody will notice if you make a mistake.
     اگر اشتباهی کنی، کسی متوجه نخواهد شد.
2. هشدار دادن: جملات شرطی نوع اول برای هشدار دادن یا تهدید نیز استفاده می‌شوند.مثال‌ها:
   • If you don’t leave, I’ll call the police.
     اگر این محل را ترک نکنی، با پلیس تماس می‌گیرم.
   • If you don’t drop the gun, I’ll shoot.
     اگر اسلحه را نیندازی، شلیک خواهم کرد.

---

بیشتر بخوانید :

انواع صفت در زبان انگلیسی

زمان ها در زبان انگلیسی

افعال در زبان انگلیسی

---

نکته: استفاده از افعال modal در جملات شرطی نوع اول

برای بیان احتمالات کمتر، می‌توان به جای “will” از افعال modal مانند “may” یا “might” استفاده کرد. این افعال بیانگر عدم قطعیت بیشتر هستند.

مثال‌ها:

• If you drop that glass, it might break.
  ترجمه: اگر آن لیوان را بیندازی، ممکن است بشکند.
• I may finish that letter if I have time.
  ترجمه: اگر وقت داشته باشم، ممکن است آن نامه را تمام کنم.

جملات شرطی نوع دوم (Type 2 Conditional) در زبان انگلیسی

جملات شرطی نوع دوم (Type 2 Conditional) به موقعیت‌هایی اشاره دارند که در زمان حال یا آینده رخ نداده‌اند و یا احتمالی برای رخ دادن آن‌ها وجود ندارد. این جملات معمولاً شرایط فرضی و غیر واقعی را بیان می‌کنند و نتیجه‌ای که از آن شرایط به دست می‌آید نیز یک پیامد فرضی است.

ساختار جملات شرطی نوع دوم

ساختار کلی:

mathematicaCopy codeIf + Simple Past, + Would + Base Verb 

مثال‌ها:

• If I won the lottery, I would buy a big house.
  ترجمه: اگر در لاتاری برنده می‌شدم، یک خانه بزرگ می‌خریدم.
  (واقعیت این است که در لاتاری برنده نشده‌ام.)
• If she had more time, she would travel the world.
  ترجمه: اگر او وقت بیشتری داشت، به دور دنیا سفر می‌کرد.
  (واقعیت این است که او وقت کافی ندارد.)

نکات مهم:

1. غیر واقعی بودن شرایط:
   جملات شرطی نوع دوم به شرایط غیر واقعی یا غیر محتمل اشاره دارند. برای مثال، گفتن اینکه “If I were a bird, I would fly to the moon” (اگر من یک پرنده بودم، به ماه پرواز می‌کردم) یک شرایط غیر واقعی است، زیرا انسان نمی‌تواند پرنده باشد.
2. استفاده از “If I were” به جای “If I was”:
   در جملات شرطی نوع دوم، برای بیان شرایط غیر واقعی، به جای “was” از “were” استفاده می‌شود، به ویژه در مواردی که به “من” اشاره می‌شود. این کاربرد در زبان رسمی بیشتر رایج است:
   • If I were you, I would study more.
     ترجمه: اگر من جای تو بودم، بیشتر درس می‌خواندم.
3. استفاده از افعال کمکی (Modals):
   به جای “would”، می‌توان از افعال کمکی مانند “could”، “might”، یا “should” استفاده کرد تا درجات مختلفی از احتمال، توصیه یا امکان را بیان کرد:
   • If I had more money, I could buy a new car.
     ترجمه: اگر پول بیشتری داشتم، می‌توانستم یک ماشین جدید بخرم.
   • If you were more careful, you might avoid mistakes.
     ترجمه: اگر محتاط‌تر بودی، شاید از اشتباهات اجتناب می‌کردی.

تغییر جایگاه جمله‌ها

در جملات شرطی نوع دوم، می‌توان جای بخش شرطی و نتیجه را تغییر داد، اما باید به نحوه استفاده از کاما توجه کرد:

• If it rained, you would get wet.
  ترجمه: اگر باران می‌بارید، خیس می‌شدی.
• You would get wet if it rained.
  ترجمه: خیس می‌شدی اگر باران می‌بارید.

در این تغییرات، اگر جمله با “if” شروع شود، بعد از بخش شرطی کاما می‌آید، اما اگر جمله با بخش اصلی شروع شود، نیازی به کاما نیست.

زمان در جملات شرطی نوع دوم

در این جملات، بخش شرطی با “گذشته ساده” (Simple Past) بیان می‌شود، در حالی که نتیجه با “حال شرطی” (Present Conditional) یا “حال استمراری شرطی” (Present Continuous Conditional) بیان می‌شود.

مثال‌ها:

• If I were at home, I would be watching TV.
  ترجمه: اگر در خانه بودم، الآن داشتم تلویزیون تماشا می‌کردم.
• If they lived closer, we would visit them more often.
  ترجمه: اگر آن‌ها نزدیک‌تر زندگی می‌کردند، بیشتر به آن‌ها سر می‌زدیم.

ساختار جملات شرطی نوع سوم (Type 3 Conditional)

جملات شرطی نوع سوم (Type 3 Conditional) به جملاتی گفته می‌شود که برای توصیف موقعیت‌های غیر واقعی در گذشته به کار می‌روند. در این جملات، چیزی که بیان می‌شود، رخ نداده است و نتیجه‌ای که مطرح می‌شود، بر اساس احتمالی در گذشته است.

ساختار این جملات به صورت زیر است:

• قسمت شرطی: If + گذشته کامل (past perfect)
• قسمت اصلی (جواب شرط): Would have + شکل سوم فعل (past participle)

مثال‌ها:

1. If it had snowed, you would have gotten wet.
   • اگر برف باریده بود، خیس شده بودی. (در واقع برف نباریده و تو خیس نشده‌ای.)
2. You would have gotten wet if it had snowed.
   • تو خیس شده بودی اگر برف باریده بود.

در هر دو مثال بالا، باریدن برف و خیس شدن هر دو مربوط به گذشته هستند و هیچ‌کدام از این اتفاقات رخ نداده است.

قواعد فعل کمکی “would” در جملات شرطی نوع سوم

در جملات شرطی نوع سوم، از فعل کمکی “would” برای بیان نتیجه‌ای که در گذشته رخ نداده است، استفاده می‌شود. همچنین، می‌توان از فعل‌های کمکی دیگری نیز مانند “could” و “might” برای بیان درجات مختلفی از اطمینان یا احتمال استفاده کرد.

مثال‌ها:

1. If you had worked harder, you would have gotten your driver license.
   • اگر بیشتر تلاش کرده بودی، گواهینامه‌ات را گرفته بودی. (در واقع تلاش نکردی و گواهینامه‌ات را نگرفتی.)
2. If I had studied harder, I might have passed the exam.
   • اگر بیشتر درس خوانده بودم، ممکن بود در امتحان قبول شوم. (در واقع بیشتر درس نخوانده‌ام و در امتحان قبول نشده‌ام.)

کاربرد جملات شرطی نوع سوم

جملات شرطی نوع سوم برای بیان حسرت‌ها و ناراحتی‌ها در مورد موقعیت‌هایی که در گذشته رخ نداده‌اند، استفاده می‌شوند. این جملات کاملاً فرضی و غیر واقعی هستند و نمی‌توان از آن‌ها نتیجه‌ای برای حال به دست آورد.

مثال‌ها:

1. If I had known you were coming, I would have cooked a roast chicken.
   • اگر می‌دانستم که می‌آیی، برایت مرغ سرخ شده پخته بودم. (اما چون نمی‌دانستم که می‌آیی، برایت مرغ سرخ شده نپخته‌ام.)

این مثال‌ها نشان‌دهندۀ حسرت و ناراحتی از اتفاقات یا موقعیت‌هایی است که در گذشته رخ نداده‌اند.

جملات شرطی ترکیبی (Mixed Conditionals)

جملات شرطی ترکیبی (Mixed Conditionals) جملاتی هستند که برای توصیف حالاتی غیر واقعی در گذشته و زمان حال استفاده می‌شوند. این جملات ترکیبی از دو زمان مختلف در دو قسمت شرط و جواب شرط هستند. معمولاً در این جملات، حالتی که در گذشته رخ نداده، تأثیری در زمان حال یا گذشته دارد. به طور کلی، جملات شرطی ترکیبی به دو دسته تقسیم می‌شوند:

نتیجه در زمان حال از یک شرط در گذشته (Present Result of a Past Condition):

در این نوع، قسمت شرطی به زمان گذشته کامل (past perfect) و جواب شرط به زمان حال شرطی (conditional present) است. این جملات به تأثیری که یک اتفاق در گذشته بر زمان حال داشته باشد، اشاره می‌کنند.ساختار:

• If + گذشته کامل (past perfect) + , + حال شرطی (conditional present)

مثال‌ها:

1. If I had studied harder at university, I would have a better job now.
   • اگر در دانشگاه بیشتر تلاش کرده بودم، الآن شغل بهتری داشتم.
   I would have a better job now if I had studied harder at university.
   • الآن شغل بهتری داشتم اگر در دانشگاه بیشتر تلاش کرده بودم.

کاربرد: این نوع جملات برای بیان حسرت‌ها یا موقعیت‌هایی که در گذشته رخ نداده‌اند اما تأثیرشان تا زمان حال ادامه دارد، استفاده می‌شوند.

نتیجه در زمان گذشته از یک شرط در حال یا حالتی دنباله‌دار (Past Result of Present or Continuing Condition):

در این نوع، قسمت شرطی به زمان گذشته ساده (simple past) و جواب شرط به زمان کامل شرطی (conditional perfect) است. این جملات به حالتی اشاره می‌کنند که در حال حاضر یا به‌طور دنباله‌دار وجود دارد و تأثیری در گذشته داشته است.ساختار:

• If + گذشته ساده (simple past) + , + کامل شرطی (conditional perfect)

مثال‌ها:

1. If I wasn’t afraid of beetles, I would have picked it up.
   • اگر از سوسک‌ها نمی‌ترسیدم، آن را برداشته بودم.
   I would have picked it up if I wasn’t afraid of beetles.
   • آن را برداشته بودم اگر از سوسک‌ها نمی‌ترسیدم.
   If he wasn’t afraid of flying, he wouldn’t have traveled by train.
   • اگر از پرواز نمی‌ترسید (که در حال حاضر هنوز می‌ترسد)، با قطار سفر نمی‌کرد.

کاربرد: این نوع جملات برای اشاره به موقعیت‌هایی به کار می‌روند که در حال حاضر وجود دارند و تأثیرشان در گذشته بوده است.

نکته مهم: در هر دو نوع جملات شرطی ترکیبی، می‌توان جای جملۀ شرط و جواب شرط را با رعایت قواعد مربوط به کاما جابه‌جا کرد.

نکات مهم گرامری جملات شرطی:

1. استفاده از افعال Modal (می‌توانست، می‌توانیم، ممکن است): در جملات شرطی می‌توانید به جای فعل “will” از افعال modal مثل can, could, may, might یا should استفاده کنید. این افعال در قسمت اصلی جمله (جواب شرط) قرار می‌گیرند.
   • مثال‌ها:
     • We can go to the seaside if you have time tomorrow.
       • اگر فردا وقت داری، می‌توانیم به ساحل برویم.
     • If you leave now, you may catch the last bus.
       • اگر الان راه بیفتی، ممکن است به آخرین اتوبوس برسی.
     • If you want to pass the exam, you should study much harder.
       • اگر می‌خواهی در امتحان قبول شوی، باید بیشتر درس بخوانی.
2. استفاده از “will” و “would” در قسمت if: معمولاً از کلمات will و would در قسمت شرطی (بعد از if) استفاده نمی‌شود، مگر اینکه به معنای تمایل برای انجام کاری یا درخواست باشد.
   • مثال‌ها:
     • If you will phone the manager now, he will surely make an appointment with you.
       • اگر الان با مدیر تماس بگیرید، مطمئناً با شما قرار ملاقات خواهد گذاشت. (تمایل)
     • I would be very thankful if you would help me with my homework.
       • اگر در انجام تکالیفم کمکم کنید، بسیار ممنون می‌شوم. (درخواست مودبانه)
3. استفاده از “should” در قسمت if: کلمه should در قسمت شرطی (if-clause) به معنای “شاید اگر” یا “به طور تصادفی” به کار می‌رود.
   • مثال:
     • I would be very happy if he should turn up at the party.
       • اگر او به مهمانی بیاید، بسیار خوشحال می‌شوم. (به احتمال زیاد نمی‌آید، اما شاید…)
4. استفاده از “unless” به جای “if…not”: در جملات منفی، به جای “if…not” می‌توان از unless (مگر اینکه) استفاده کرد.
   • مثال:
     • You won’t pass the exam unless you study very hard. (= if you don’t study very hard)
       • تو در امتحان قبول نمی‌شوی، مگر اینکه سخت درس بخوانی. (= اگر سخت درس نخوانی)
5. حذف “if” با تغییر ترتیب کلمات: اگر ترتیب کلمات را تغییر دهید (یعنی جای فعل و فاعل را عوض کنید)، می‌توانید “if” را از جمله حذف کنید. این ساختار معمولاً در نوشتار رسمی یا ادبی به کار می‌رود.
   • مثال‌ها:
     • Were I rich, I would buy a house by the sea. (= if I were rich)
       • اگر ثروتمند بودم، خانه‌ای کنار دریا می‌خریدم.
     • Had your cousin come earlier, I would have shown her around the house. (= if she had come earlier)
       • اگر پسرعموی شما زودتر می‌آمد، من خانه را به او نشان می‌دادم.

انواع جملات شرطی در انگلیسی

جملات شرطی در زبان انگلیسی به چهار دسته اصلی تقسیم می‌شوند که هر کدام برای بیان شرایط و نتایج مختلفی به کار می‌روند. این چهار دسته عبارتند از: جملات شرطی صفر، نوع اول، نوع دوم و نوع سوم.

1. جملات شرطی صفر (Zero Conditional):

این نوع جملات برای بیان واقعیت‌ها یا قوانین عمومی که همیشه درست هستند، استفاده می‌شود. در این جملات، هر دو قسمت شرط و نتیجه به زمان حال ساده (simple present) هستند.

• ساختار:
  If + simple present, ... simple present
• مثال:
  • If you heat water to 100°C, it boils.
  • اگر آب را به ۱۰۰ درجه سانتی‌گراد برسانید، به جوش می‌آید.

2. جملات شرطی نوع اول (First Conditional):

این جملات برای بیان شرایطی که احتمال دارد در آینده رخ دهند و نتیجه‌ای واقعی و محتمل داشته باشند، استفاده می‌شوند. در این نوع جملات، عبارت شرطی با زمان حال ساده و عبارت نتیجه با زمان آینده ساده (will + base verb) بیان می‌شود.

• ساختار:
  If + simple present, ... will + base verb
• مثال:
  • If it rains tomorrow, we will cancel the picnic.
  • اگر فردا باران ببارد، پیک‌نیک را لغو خواهیم کرد.

3. جملات شرطی نوع دوم (Second Conditional):

این نوع جملات برای بیان شرایط غیرواقعی یا فرضی که احتمال وقوع آنها در زمان حال یا آینده بسیار کم است، به کار می‌رود. در این جملات، عبارت شرطی با زمان گذشته ساده (simple past) و عبارت نتیجه با فعل “would” (یا could/might) و شکل ساده فعل بیان می‌شود.

• ساختار:
  If + simple past, ... would + base verb
• مثال:
  • If I were rich, I would travel the world.
  • اگر ثروتمند بودم، دور دنیا سفر می‌کردم.

4. جملات شرطی نوع سوم (Third Conditional):

این جملات برای بیان شرایط غیرواقعی که در گذشته اتفاق نیفتاده‌اند و نتایج فرضی که امکان تحقق نداشتند، استفاده می‌شود. در این جملات، عبارت شرطی با زمان گذشته کامل (past perfect) و عبارت نتیجه با “would have” (یا could have/might have) و شکل سوم فعل (past participle) بیان می‌شود.

• ساختار:
  If + past perfect, ... would have + past participle
• مثال:
  • If I had studied harder, I would have passed the exam.
  • اگر بیشتر درس خوانده بودم، امتحان را قبول می‌شدم.

نکته: جملات شرطی ترکیبی (Mixed Conditionals)

گاهی اوقات شرایط و نتایج در جملات شرطی می‌توانند به ترکیبی از زمان‌های مختلف مربوط باشند، مانند شرایط گذشته با نتایج حال یا برعکس. به این نوع جملات، “شرطی ترکیبی” گفته می‌شود.

• مثال از جملات شرطی ترکیبی:
  • If I had studied harder, I would have a better job now.
  • اگر بیشتر درس خوانده بودم، اکنون شغل بهتری داشتم.

سوالات متداول آموزش جملات شرطی در زبان انگلیسی