نقش فراموشی در یادگیری بهتر لغات انگلیسی
در نوشتار گذشته در رابطه با بهتر کردن زبان و نقش فراموشی صحبت کردم و قرار شد به‌طور اختصاصی، به نقش فراموشی و نحوه‌ی به‌کارگیری آن در یادگیری زبان انگلیسی نیز بپردازم.
خلاصه‌ی نظریه‌ی جدید عدم استفاده:
اجازه بدهید اول به‌طور خلاصه نظریه‌ی جدید عدم استفاده را برایتان دوباره بیان کنم. دکتر بیورک در این نظریه به‌طورکلی می‌گوید که هرچه ما بیشتر چیزی را فراموش کنیم، در یادگیری آن بهتر عمل می کنیم. به‌عبارت‌دیگر اگر مطلبی را برای اولین بار یاد بگیریم. سپس آن را کناری گذاشته و برای مدتی کاری به آن اطلاعات نداشته باشیم. سپس به‌طور اتفاقی باری دیگر به همان دانستی بربخوریم و برای بار دوم آن را یاد بگیریم. در این فرایند، یادگیری به نحو مطلوبی انجام می‌پذیرد. اما از طرف دیگر اگر همان مطلب را برای بار اول ببینیم، و برای یادگیری آن به ذهن خود فشار آورده و آن را بارها در همان دفعه‌ی اول تکرار کنیم، در حقیقت چیزی به کیفیت یادگیری ما اضافه نمی‌شود.
کاربرد نظریه‌ی جدید عدم استفاده در زبان
با توجه به اینکه در نوشته‌های قبلی بارها عنوان کردم که نقش لغت بسیار پررنگ‌تر از گرامر است و گرامر انگلیسی به‌طور طبیعی با افزایش لغات بهتر می‌شود. فرض بنده بر این است که رویکرد شما نیز تمرکز بر افزایش دایره‌ی لغت است.
با توجه به نظریه‌ی بالا تمامی روش‌های حفظ لغات مبتنی بر تکرارهای منظم مانند فلش کارت‌ها و جعبه لایتنر کارایی خود را از دست می‌دهد. از طرف دیگر در همین نظریه، تغییر شرایط از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. اما اگر لغت‌ها را با توجه به این روش‌های مرسوم حفظ کنیم، هیچ تغییر شرایطی رخ نمی‌دهد که کیفیت فرایند یادگیری را بالاتر ببرد. بنابراین با توجه به نظریه جدید عدم استفاده، تمامی این روش‌های مرسوم حفظی، کارآمدی آن‌چنانی ندارند.
بهترین روش یادگیری لغات
با توجه به نظریه‌ی آقای بیورک، روش یادگیری بهتر لغات انگلیسی روشی است که اولاً فراموشی لغت تا جایی که امکان دارد در آن صورت بگیرد. ثانیاً در شرایط و موقعیت‌های مختلفی لغت‌ها یادآوری شوند. این ایده قبلاً در نوشتار چگونه لغات انگلیسی را حفظ کنیم با نام یادگیری لایه‌ای به‌گونه‌ای دیگر بیان شده بود.
برای نمونه فرض کنید برای اولین بار، یک لغت انگلیسی را در کتابی مشاهده نمودید. معنی و مفهوم آن لغت را با توجه به متن یا از یک دیکشنری استخراج می‌کنید و آن را می‌فهمید. آن لغت را فراموش می‌کنید تا اینکه بار دیگر آن لغت را به‌طور اتفاقی در یک فیلم می‌بینید. دوباره مفهوم و معنی لغت را برای خود یادآوری می‌کنید. دوباره از کنار آن لغت می‌گذرید تا برای بار سومی مثلاً آن را در یک موسیقی می‌شنوید و دوباره آن را یادآوری می‌نمایید.
این فرایند طبیعی باعث می‌شود که آن لغت خودبه‌خود در حافظه‌ی ناخودآگاه شما ثبت شود. در این حالت احتمال یادآوری و استفاده از آن در شرایط مختلف بسیار بالا رود. البته تغییر شرایط تنها با تغییر محل رؤیت لغات صورت نمی‌گیرد. بلکه حتی با تعویض محل یادگیری نیز می‌توان کیفیت یادگیری را بالا برد. مثلاً یک‌بار در منزل لغتی را ببینید و بار دیگر در پارک زیر یک درخت. اینجاست که اهمیت آزاد خوانی زبان انگلیسی در مقابل یادگیری زبان انگلیسی در کلاس درسی بیش‌ازپیش مشخص می‌شود. توجه داشته باشید که در یادگیری لغت هیچگاه تمرکزتاب روی یادگیری تکی لغات نباشد. بلکه این لغات بایستی به طور طبیعی در میان لغت‌های دیگری که معنی آن‌ها را می‌دانید بیاید. این نکته به طور مفصل در نوشتار چگونه زبان انگلیسی را یاد بگیریم بیان شد. پیشنهاد می‌کنم حتما آن را بخوانید.
منابع و روش‌های جدید آموزش زبان
آقای بیورک در جای دیگری عنوان می‌کند که در گذشته تنها منابع آموزشی خانواده و مدرسه بوده است. اما در حال حاضر روش‌های یادگیری بسیار گسترده‌تر و کارآمدتر شده‌اند. به‌ویژه روش‌هایی که مبتنی بر اینترنت و یا دستگاه‌های هوشمند باشد به‌سرعت در حال افزایش هستند. این موضوع نشان می‌دهد که یادگیری دیگر کاری نظارت‌شده نیست و روش‌های یادگیری به سمت روش‌های مستقل می‌رود. برای همین این موضوع بسیار مهم می‌شود که افراد از روش‌هایی استفاده کنند که علمی و کارآمد باشد. آزاد خوانی این فرصت را به زبان‌آموز می‌دهد که بتواند روش‌هایی مانند آن چیزی که در بالا اشاره شد را برای خود پیاده‌سازی کند.
سخن پایانی در مورد فراموشی در یادگیری بهتر
با توجه به مطالب بالا برای اینکه زبان انگلیسی را بهتر یاد بگیرید بهتر است که لغت‌های انگلیسی و مطالب دیگر فراموش و یادآوری بشوند. نه اینکه روی یک مطلب آن‌قدری تمرکز کنید و مثل خواندن شب امتحانی آن را حفظ کنید. در حقیقت با حفظ کردن یک باره‌ی مطالب و یا لیست‌های لغت انگلیسی، تنها کیفیت یادگیری پایین می‌آید و فرایند یادگیری از حالت طبیعی خود خارج می‌شود.
